Wiosną szybko rośnie intensywność światła słonecznego. A to oznacza kłopoty dla ludzi z zespołem ACHOO. Słońce drażni ich włókna nerwowe w nosie i oczach. Kichają więc na potęgę.
Dolegliwość nosi angielską nazwę Photic Sneeze Reflex, co można przetłumaczyć jako odruch świetlnego kichania. Jednak bardziej znana jest pod nieco mniej poważnym terminem ACHOO Syndrome, czyli hm… „Zespół Apsik”. Przypadłość przekazywana jest z pokolenia na pokolenie i – jak oszacowali naukowcy – dotyka co dziesiątego człowieka. W Polsce takich kichających na słońce nieszczęśników byłoby zatem ponad 3 mln. Kanonada pojawia się w momencie, gdy nieszczęśnik wychodzi z głębokiego cienia na zalaną światłem przestrzeń. Obserwacje z ostatnich lat pokazują, że niekoniecznie musi to być światło słoneczne. Również sztuczne, jeśli porcja luksów jest odpowiednio duża, prowokuje organizm do podobnej reakcji.
Skąd się wzięła ta przypadłość? Zagadkę próbują rozwikłać neurobiolodzy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz. Kichanie jest efektem działania jakiegoś czynnika drażniącego. W przypadku ACHOO tym czynnikiem jest światło. Testy wykonane za oceanem wskazują, że włókna nerwowe, które odpowiadają za kichanie, sąsiadują bardzo blisko z włóknami, którymi do mózgu biegną informacje wzrokowe. Dlatego bardzo silny bodziec świetlny, wędrujący nerwami wzrokowymi, może wywołać kichanie.
Czemu jednak ACHOO prześladuje tylko niektóre rodziny? Badacze podejrzewają, że za osobliwe zjawisko odpowiada mutacja genetyczna, której na razie nie zlokalizowano. Zapewne chodzi o któryś z genów nadzorujących działanie jednego z głównych elementów systemu nerwowego – układu przywspółczulnego. Kontroluje on między innymi zwężanie źrenic pod wpływem ostrego światła słonecznego, a także kichanie. Ta część układu przywspółczulnego reaguje u niektórych ludzi gwałtowniej na niektóre mocniejsze bodźce. Gdy wychodzą oni na światło, nie tylko mimowolnie mrużą powieki, ale dodatkowo jeszcze seriami kichają. Trochę irytujące, ale da się z tym żyć.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Ta forma ślubu jest na tyle bliska i osobista, że jesteśmy w stanie przekonać do niej każdego sceptyka” – mówi Joanna Humerczyk, mistrzyni ceremonii ślubów humanistycznych
Pilotka LPR: Zdarzyło się, że pacjenci nie kryli obaw na mój widok, mówiąc: „O Boże! Pani będzie mnie wiozła?!”
„Myśli mają potężną moc, ale nie magiczną. Afirmacje i medytacja nas nie wyleczą”. O prawie przyciągania i pseudopsychologii mówi Zuzanna Butryn
