Zwycięzca World Press Photo 2024: „Ta kobieta przyciągnęła mój wzrok, ponieważ trzymała ciało małej dziewczynki i nie chciała go puścić”

Inas Abu Maamar, 36-letnia mieszkanka Palestyny, przytula ciało swojej siostrzenicy, 5- letniej Saly. Nie widać twarzy żadnej z nich. Inas pochyla głowę osłoniętą hidżabem, a martwa dziewczynka owinięta jest w biały całun. To właśnie ta poruszająca fotografia zdobyła prestiżowy tytuł World Press Photo 2024.

„Obraz stanowi oświadczenie o bezsensowności wszystkich wojen”

Ogłoszono tegorocznego laureata nagrody World Press Photo. Autorem zwycięskiej fotografii jest 39-letni Mohammed Salem, palestyński fotograf, który dokumentował cierpienie cywilów w Strefie Gazy. Zdjęcie to po raz pierwszy ujrzało światło dzienne w listopadzie. Wtedy Salem stwierdził, że fotografia podsumowuje szerszy sens tego, co się dzieje w tym miejscu.

„Ludzie byli zdezorientowani, biegali z jednego miejsca w drugie, pragnąc dowiedzieć się, co się stało z ich bliskimi. Ta kobieta przyciągnęła mój wzrok, ponieważ trzymała ciało małej dziewczynki i nie chciała go puścić” – mówił wówczas w rozmowie z mediami.

Bohaterki fotografii to 36-letnia Inas Abu Maamar oraz jej siostrzenica Saly, która zginęła wraz z matką i siostrą w wyniku izraelskiego bombardowania ich domu w Khan Younis. Salem sfotografował je 17 października 2023 r. w kostnicy szpitala Nasser w Khan Younis. Palestyński fotograf zaledwie kilka dni wcześniej został ojcem, co sprawiło, że ten widok był dla niego jeszcze bardziej przejmujący.

Autor zwycięskiej fotografii od 2003 r. pracuje dla agencji Reutera i od lat dokumentuje konflikt między Izraelem i Palestyną. Jego zdjęcie otrzymało tytuł World Press Photo 2024. Członkowie komisji podkreślili, że byli poruszeni tą fotografią symbolizującą żniwo, jakie zbiera konflikt w Gazie.

„Jury było głęboko poruszone tym, jak ten obraz wywołuje emocjonalną refleksję u każdego widza. Skomponowany z troską i szacunkiem, oferuje jednocześnie metaforyczne i dosłowne spojrzenie na niewyobrażalną stratę. Osadzony w odległym geograficznie środowisku, rezonuje globalnie, wzywając nas do konfrontacji z naszym znieczuleniem na konsekwencje ludzkich konfliktów. Obraz jest wielowarstwowy, reprezentując utratę dziecka, walkę narodu palestyńskiego i 33 000 zabitych w Palestynie. Symbolizując żniwo konfliktu, obraz stanowi oświadczenie o bezsensowności wszystkich wojen” – czytamy w uzasadnieniu

To nie pierwszy sukces Mohammeda Salema w tym konkursie. W 2010 r. zajął drugie miejsce w jednej z kategorii za fotografię pokazującą wybuchy bomb nad Strefą Gazy podczas izraelskiej ofensywy przeciwko Hamasowi.

Demencja, kryzys migracyjny i ogarnięta wojną Ukraina

W konkursie World Press Photo 2024r. w sumie nagrodzono 24 projekty i przyznano sześć wyróżnień. O tytuły rywalizowało 3851 fotografów z całego świata. Nadesłali oni ponad 61 tys. zdjęć.

Główną nagrodę w kategorii Reportaż Roku otrzymał Lee-Ann Olwage z Republiki Południowej Afryki za swój fotoreportaż „Valim-babena”. Opowiada w nim o braku świadomości na temat demencji wśród mieszkańców Madagaskaru, co prowadzi do stygmatyzacji pacjentów.

Bohaterem fotoreportażu jest Paul Rakotozandrina, emerytowany szofer, który od 11 lat cierpi na demencję i jest pod opieką córki Fary. Tylko ona zauważyła, że objawy, które wykazuje jej tata, są niepokojące i mogą świadczyć o chorobie. Reszta przypisywała jego stan upojeniu alkoholowemu albo szaleństwu. Jak podaje WHO, około 55 mln ludzi na całym świecie cierpi na demencję, a ponad 60 proc. z nich żyje w krajach o niskich i średnich dochodach. Na Madagaskarze około 40 tys. osób zmaga się z chorobą Alzheimera.

Z kolei za najlepszy Projekt długoterminowy został doceniony wenezuelski fotograf Alejandro Cegarry reprezentujący „The New York Times” i „Bloomberga”. W swoich pracach dotyka on problemu kryzysu migracyjnego, którego sam doświadczył migrując do Meksyku. Chce w ten sposób podnosić świadomość na ten temat, a także wyrazić solidarność z tymi, których obecnie dotyka ten kryzys. Jury podkreśla, że nagrodzony fotograf „z szacunkiem i wrażliwością dokumentuje trudną sytuację szczególnie bezbronnych społeczności migrantów”.

Nagroda za najlepszy projekt multimedialny w tym roku została przyznana Ukraince Julii Kochetovej, która w nietuzinkowy sposób dokumentuje swój kraj ogarnięty wojną. Fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym dokumentalnym stylem pamiętnika, aby pokazać światu, jak wygląda wojenna codzienność. Projekt ten łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem. Oprócz zdjęć jest tam poezja, klipy audio i muzyka.

źródło:worldpressphoto.org