Agresja i fałszywa troska na profilu „Fit Matki Wariatki”. Przyszedł czas na pato-fitness. Hello Zdrowie mówi temu nie!

Fit Matka Wariatka. Pali, przeklina, obraża, dyskryminuje – to profil pierwszej polskiej pato-trenerki, która bez cienia zażenowania, przy aplauzie wielotysięcznej armii wyznawczyń, krytykuje osoby ze względu na wygląd. Na swoim facebookowym profilu Fit Matka Wariatka, bo o niej mowa, regularnie urządza sobie festiwale nienawiści a jej ofiarami są raz osoby otyłe, raz kobiety, które po porodzie nie mogą zrzucić kilogramów. Fatshamingowi mówimy stanowcze nie!

Fit Matka Wariatka – kim jest?

„Fit Matka Wariatka”to pseudoblog prowadzony przez Joannę Kajsturę. 

Sądziłyśmy, że zainicjowana przez nasz serwis, krytyka kampanii Outdoor jest Cool! AMS „Jedz ostrożnie”, która w imię promocji zdrowego żywienia postanowiła piętnować na polskich ulicach otyłość za pomocą hasła „Nie żryj”, utnie w zarodku kolejne próby podkopywania psychiki osób otyłych. Tak się jednak nie stało.

Ignorancja, autoagresja, wulgaryzmy, przemoc słowna – to wszystko znajdziemy na pseudoblogu o nazwie Fit Matka Wariatka, prowadzonym przez Joannę Kajsturę. Jej profil na Facebook’u obserwuje ponad 275 tys. osób. Sama o sobie mówi, że jest pasjonatką ćwiczeń, która z treningów postanowiła uczynić sposób na życie. Pochodząca z Pszczyny 40-latka od przypadkowej wizyty na siłowni, zrobienia „w międzyczasie” kursów, stała się internetową wyrocznią fitnessu. W swoich nagraniach i postach nie przebiera w słowach. Pod płaszczykiem fałszywej troski pozwala sobie na niewybredne komentarze wobec osób otyłych.

Dyskryminacja otyłości w wydaniu polskiej pato-trenerki

Wpis Fit Matki Wariatki sprzed kilku dni, dokładnie z 28 czerwca, to najgorszy przejaw dyskryminacji ze względu na wygląd, jaki przyszło nam czytać. Jest tak wulgarny i poniżający, że zacytujemy go jedynie fragmentarycznie. Post pato-trenerki w zaledwie kilka godzin stał się viralem. Doczekał się ponad 200 udostępnień i blisko 4 tys. reakcji, w tym – co wyraźnie nas niepokoi – 2,8 pozytywnych reakcji. Autorka swój post zaczyna od promocji siebie i swojego stylu życia. Wymienia, że nigdy w życiu nie była na żadnej diecie, nie liczyła kalorii i niczego sobie nie odmawiała.

„Możesz sobie to tłumaczyć genetyką, metabolizmem, czym chcesz. Tłumaczysz jedynie swoje lenistwo” – zwraca się do osób otyłych i kontynuuje: „Jest między nami kilka różnic. Wydawałoby się, nieznaczących, a w rzeczywistości, zmieniających życie. Ja korzystam ze swojego mózgu. Jem na co mam ochotę, ale nie przeżeram się, jak tucznik, który jutro ma wylądować na stole królewskiego dworu. Nie w głowie mi diety i aplikacje do liczenia kalorii. Mam to w dupie i mogę, bo rozumiem, o co w tym chodzi – systematyczny ruch pozwala mi żonglować jedzeniem dokładnie tak, jak mi się zamarzy. Ty albo wpier***asz, jakby to co masz na stole było Twoją ostatnią wieczerzą, albo nie jesz nic, bo przecież już jesteś gruba” – pisze na swoim profilu „trenerka”.

W dalszej części swojego wpisu Fit Matka Wariatka w skandaliczny sposób odnosi się do dwóch zaburzeń odżywiania – niepohamowanego jedzenia i całkowitej rezygnacji z niego. Padają w nim takie porównania jak „prędzej umrzesz gruba, jak słonica w ciąży, niż przytyjesz z racjonalnego odżywiania się” albo „ociężała i pełna, jak śmietnik przed wywozem odpadów”. Jej oburzające, zwracające uwagę na gabaryty i nawyki żywieniowe, karykaturalne przedstawienie osób otyłych, zamiast motywować do jakichkolwiek zmian – zawstydza, upokarza, stygmatyzuje i potęguje wykluczenie.

„Słowa, które w nim padają, naruszają znacznie więcej – dobry smak, zasady pożycia społecznego i godność osób z otyłością. A przy okazji zdradzają smutną prawdę o autorce wpisu – zinternalizowaną nienawiść do samej siebie. To stąd bierze się potrzeba negatywnej oceny innych. Ze szczególnym okrucieństwem wobec osób otyłych zwracają się te osoby, które same borykają się z problemami samooceny. (Nie zapominajmy przy tym, że obsesyjne dbanie o ciało to także zaburzenie psychiczne – bigorexia zbiera żniwo na siłowniach, prowadząc do chorobowych zmian sylwetki.)” – piszą administratorki profilu Dziewuchy Dziewuchom i informują, że zgłosiły post pato-trenerki jako naruszający standardy FB. My też to zrobiłyśmy i Was również o to prosimy.

Co więcej, zdaniem pato-trenerki wspomniane dwa przykłady zaburzeń odżywiania w ogóle nie dotyczą osób chorych. „Czuję się w obowiązku dopisać, iż post ten kierowany jest do osób ZDROWYCH. Dziwnym trafem personalnie odebrały go tylko te chore. Nie było moim celem urażenie osób z zaburzeniami, bo nie do takich kieruję swoje słowa” – dodała pato-trenerka już po fali negatywnych komentarzy, jaka na nią spłynęła po publikacji. Chcąc się wytłumaczyć, znów obraziła i przy okazji pokazała ignorancję dla otyłości, skądinąd jednostki chorobowej. Swój post blogerka skierowała do osób zdrowych, ale w istocie opisała w nim zaburzenia odżywiania. Możemy to skomentować tylko w jeden sposób – hipokryzja i brak merytorycznej wiedzy na temat, którego autorka się podejmuje.

Czym jest otyłość?

Pani Joanno, my czujemy się w obowiązku wyjaśnić, czym jest otyłość, o czym zdaje się pani nie wiedzieć. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) definiuje otyłość jako nieprawidłową i nadmierną akumulację tłuszczu, która stanowi zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Nie zawsze otyłość jest bezpośrednią konsekwencją przejadania się i braku aktywności fizycznej – jak próbowała pani w chamski i wulgarny sposób sugerować w swoim poście. Otyłość ma nie tylko podłoże metaboliczne i środowiskowe, ale również genetyczne i psychologiczne. Pani Joanno, dla pani informacji przypomnimy również, że wyróżnia się dwa rodzaje otyłości: pierwotną i wtórną. Pierwsza wynika w głównej mierze z czynników środowiskowych, do których można zaliczyć: zmniejszoną aktywność fizyczną i nieprawidłowe nawyki żywieniowe. Zaś otyłość wtórna jest następstwem innych chorób tj. niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników czy innych chorób genetycznych.

Jesteśmy w stanie przymknąć oko na rynsztokowy charakter pani wpisu. Każdy ma swój styl, pani ma najwidoczniej taki, ale nie możemy milczeć, kiedy „trenerka”, którą obserwuje nie 10 a 275 tys. osób, publicznie poniża innych ze względu na wygląd. Poniża, nie znając de facto istoty problemu, o którym pisze. Osoby, których doświadczenia z jedzeniem nie wyglądają tak, jak pani, nie są gorsze. Nie tkwią w „swojej głupocie”, jak pani sugeruje. Nie są jak „śmietnik”. To osoby, które być może potrzebują pomocy, ale po taką pomoc raczej się nie zgłoszą, bo swoim wpisem utwierdziła je pani w poczuciu beznadziei i nienawiści do swojego ciała.

– Osoby borykające się z problemem nadwagi, otyłości czy zaburzeń odżywiania, zazwyczaj cechują się dużą koncentracją na swoim wyglądzie – uświadomioną lub nie. Wszelkie komentarze dotyczące ich wyglądu, wagi, odbiegania od szeroko pojętej normy kulturowej, traktują bardzo personalnie i śmiertelnie poważnie. Ma to oczywiście bezpośredni wpływ na ich samoocenę – wyjaśnia  psycholożka i terapeutka, Karina Milan-Szymańska. – Brak poczucia akceptacji potęguje wykluczenie. Pojawia się poczucie bycia nieodpowiednim, gorszym. To prosta droga do zaburzeń odżywiania lub depresji – dodaje nasza rozmówczyni.

Nie godzimy się na propagowanie nienawiści, agresji i pogardy pod przykrywką promowania zdrowego stylu życia. Na budowanie imperium fitnesowego na dyskryminacji osób, które nie lądują w kanonie wymiarów jego właścicielki i na walkę o lajki w internecie kosztem osób otyłych. Mówimy stanowcze nie ocenianiu, tak samo jak jedzeniu fast foodów.