Przejdź do treści

Mimo choroby „wciąż jestem tym, kim byłem”. Poruszająca kampania o dzieciach chorych na nowotwór

Screen z animacji kampanii Wciąż jestem tym, kim byłem
Podoba Ci
się ten artykuł?

„Wciąż jestem tym, kim byłem” to poruszająca kampania Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową. Za pomocą trzech animacji uświadamia, z jakimi problemami zmagają się dzieci chore na nowotwór i te, które wracają do codzienności po zakończeniu leczenia onkologicznego. Kampanię wsparli Agata Buzek, Jerzy Stuhr i Cyber Marian, użyczając swoich głosów.

Ruszyła kampania, która za pomocą trzech krótkich animacji opowiada historie dzieci chorych na nowotwór. Przedstawia obawy i troski tych, które wracają do szkoły po długiej przerwie i zderzają się z reakcją rówieśników. To trudne, bo większość z nas nie potrafi rozmawiać o nowotworze, zwłaszcza z dziećmi. W sposób szczególny zwrócono uwagę na emocje i odczucia bohaterów, podkreślając rolę relacji z rówieśnikami.

– Zamysł był taki, aby te filmiki spowodowały, że zaczniemy rozmawiać z dziećmi na trudne tematy. Powrót dzieci do szkoły po wielu miesiącach nieobecności jest zderzeniem się z problemami, których nie doświadczyły w trakcie leczenia choroby nowotworowej. Pojawiają się obawy, jak te dzieci odnajdą się w grupie rówieśniczej, bo terapia bardzo zmienia, powiedziała w rozmowie z Hello Zdrowie Emilia Kotarska z Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową. — Fundacja chciała stworzyć coś, co spowoduje, że na temat choroby będzie się rozmawiać, a filmiki są uniwersalne i nie dają gotowych odpowiedzi, bo na problemy emocjonalne nie ma jasnych i jednakowych odpowiedzi, każdy reaguje inaczej, dodała.

Powrót dzieci do szkoły po wielu miesiącach nieobecności jest zderzeniem się z problemami, których nie doświadczyły w trakcie leczenia choroby nowotworowej. Pojawiają się obawy, jak te dzieci odnajdą się w grupie rówieśniczej, bo terapia bardzo zmienia

„Wciąż jestem tym, kim byłam”

"Tylko jedna osoba znała moją tajemnicę, moja najlepsza przyjaciółka. Kiedy jej potrzebowałam, była. Mówiłam jej o tym, czego się boję, jakie to dla mnie trudne i nie wiem czy sobie poradzę, a ona słuchała, była przy mnie. Czułam, że mnie rozumie i mogę jej zaufać. Jej wsparcie dawało mi siłę, której potrzebowałam. Wciąż jestem tym, kim byłam"

To jedna z trzech historii, w której w główną bohaterkę wcieliła się Agata Buzek. W czasie kilkudziesięciu sekund i za sprawą kilku prostych słów udało się wyrazić to, czego potrzebuje chore dziecko. Jest to wsparcie osób bliskich i przyjaciół, powierzenie im swojego strachu i obaw. To szukanie oparcia w tych, którzy niezależnie od choroby, są przy nas.

Do wyświetlenia tego materiału z zewnętrznego serwisu (Instagram, Facebook, YouTube, itp.) wymagana jest zgoda na pliki cookie.Zmień ustawieniaRozwiń

Myślałem, że nikt nie przyjdzie

Historia Wojtka mówi mówi o strachu, lęku przed społecznym wykluczeniem. Poczucie wyobcowania to jedna z emocji, która towarzyszy dzieciom chorym, zarówno w trakcie i po leczeniu onkologicznym. Głosu bohaterowi użyczył Jerzy Stuhr, który należy do grona ambasadorów kampanii.

"Rodzice namawiali mnie, abym zorganizował urodziny. Na początku nie chciałem. Myślałem, że nikt nie przyjdzie, przecież od tygodni nie miałem kontaktu z ludźmi ze szkoły i byłem przekonany, że się mnie boją. Tymczasem na urodzinach zjawiła się cała moja klasa, dostałem mnóstwo książek i zabawek, ale i tak najważniejsza dla mnie była obecność znajomych z klasy, którzy w moim towarzystwie zachowywali się normalnie, tak jak kiedyś. Wciąż jestem tym, kim byłem"

Do wyświetlenia tego materiału z zewnętrznego serwisu (Instagram, Facebook, YouTube, itp.) wymagana jest zgoda na pliki cookie.Zmień ustawieniaRozwiń

On nie wiedział, jak się zachować

Wiele osób nie wie, jak rozmawiać z osobą chorą, jak okazać wsparcie i pomoc. „Wszystko będzie dobrze”, „jak się czujesz”, „trzymaj się” – to najczęściej można usłyszeć, a nie zawsze okazuje się wystarczające. Dlatego wiele osób woli unikać kontaktów z osobą chorą, niż poruszać niekomfortowy temat. Bohater o imieniu Jan mówi głosem Cyber Mariana. To chłopiec, który spotka się z niezrozumieniem.

"Pamiętam szczególnie jeden dzień. Poszedłem wtedy na spacer, czułem się jakbym był zupełnie zdrowy. Do czasu. Z naprzeciwka szedł mój kolega z ławki, pomachałem mu, chciałam pogadać a on wbił wzrok w ziemię i poszedł w inną stronę. Teraz już wiem, że to wynikało ze strachu, on nie wiedział, jak się zachować. Bał się, wtedy bardzo mnie to zabolało. Wciąż jestem tym, kim byłem"

Do wyświetlenia tego materiału z zewnętrznego serwisu (Instagram, Facebook, YouTube, itp.) wymagana jest zgoda na pliki cookie.Zmień ustawieniaRozwiń

Kampania „Wciąż jestem tym, kim byłem” za pomocą prostych słów ukazuje problemy emocjonalne chorych dzieci i troski związane z powrotem do szkoły, do grona rówieśników. Animacje mają pomagać nauczycielom w edukowaniu uczniów. O tym, co czują osoby chore, o ich obawach, wątpliwościach.

– Animacje zostały stworzone, aby służyły np. nauczycielom w rozmowie z dziećmi. Chcielibyśmy doprowadzić do sytuacji, że w szkołach, np. podczas lekcji wychowawczych, zostaną zapoczątkowane rozmowy na temat emocji, jakie towarzyszą dzieciom chorym onkologicznie, powiedziała w rozmowie z Hello Zdrowie Emilia Kotarska z Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową.

Zobacz także

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Podoba Ci
się ten artykuł?