Spędzanie całego dnia w pozycji siedzącej wywiera ogromny wpływ na całe ciało, w dodatku nie jest on bynajmniej pozytywny. Dlaczego tak ważne jest, by jak najczęściej wstawać?
Siedzący tryb życia zwiększa nie tylko ryzyko zapadnięcia na cały szereg schorzeń (z naciskiem na choroby układu krążenia oraz kręgosłupa), ale także ogólny wskaźnik śmiertelności. Dzieje się tak, ponieważ ciało nie jest ewolucyjnie przystosowane do tak długiego przebywania w pozycji siedzącej i nie jest ona dla niego naturalna. Cóż – statystyki działają niestety na naszą niekorzyść – około 70% osób pracujących zawodowo wykonuje swoją pracę, właśnie siedząc.
Można sobie jednak znacząco pomóc. Analiza 16 badań klinicznych obejmujących głównie osoby w wieku powyżej 45 lat sugeruje, iż osoby spędzające w pozycji siedzącej 8 lub więcej godzin w ciągu dnia powinny przeznaczać na ruch około 60 minut dziennie, natomiast przy spędzaniu w tej pozycji około 6 godzin lub mniej zaleca się pół godziny aktywności dziennie. Mówiąc aktywność, niekoniecznie mamy na myśli „typowy” sport. Nie trzeba koniecznie od razu biec na siłownię czy to klubu fitness (chociaż oczywiście jest to jak najbardziej polecane). Zwyczajny spacer (dłuższy lub nawet kilka krótszych – pomiędzy jednym codziennym obowiązkiem a drugim) pomoże odciążyć organizm i zniwelować negatywne skutki siedzenia przez znaczną część doby. Biorąc pod uwagę ilość czasu spędzaną w pracy, nie zawsze łatwo być aktywnym tyle, ile byłoby to wskazane dla zdrowia. Jednak nawet będąc w pracy, można wprowadzić w życie kilka nawyków, które odciążą kręgosłup. Idąc do toalety czy kuchni, warto postawić na możliwie najdłuższą trasę, a mając do pokonania piętro czy dwa, wybierać raczej schody zamiast windy. Brzmi banalnie? Być może, ale to właśnie szereg tych małych rzeczy może uratować przed groźnymi konsekwencjami dla zdrowia.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Żeby pieniądze nie służyły kupowaniu spokoju sumienia”. Bartek Gardoliński o tym, czy można źle pomagać
„Wiem, że moi podopieczni na mnie czekają i to daje mi siłę do pokonania wszelkich barier” – mówi pracownica socjalna Renata Orłowska, która jeździ na wózku inwalidzkim
Marta Frej: Żyjemy w kraju, który oficjalnie nienawidzi kobiet. I nie jest to sytuacja, gdy chce mi się rozśmieszać ludzi
