Uszkodzenia kości strzałkowej. Co warto wiedzieć?

Kość strzałkowa to część golenia, która wraz z kością piszczelową tworzy podudzie. Jest narażona na częste urazy ze względu na swoje położenie. Jej samodzielne pęknięcia i złamania goją się bez żadnych powikłań. Co oznacza ból kości strzałkowej? Jak leczyć kontuzje?

Budowa kości strzałkowej

Kość strzałkowa jest stosunkowo długa i leży równolegle do kości piszczelowej. Jej budowa jest charakterystyczna ze względu na dwie nasady (końce) i trzon. Nasada bliższa to głowa strzałki, natomiast nasada dalsza to tzw. kostka boczna. Dodatkowo na trzonie kości strzałkowej występują trzy powierzchnie stawowe oraz trzy brzegi.

Kiedy pojawia się ból w okolicy kości strzałkowej?

Kość strzałkowa jest mocno narażona na różnego typu kontuzje i złamania. Wynikają one z płytkiego ułożenia oraz małej ilości tkanki mięśniowej i tłuszczowej w tym obszarze. Na największe i najczęstsze urazy skarżą się osoby uprawiające sport (np. piłka nożna, biegi, lekkoatletyka). Do uszkodzenia kości strzałkowej dochodzi też często na skutek wypadku, upadku z dużej wysokości, zwichnięcia bliskich stawów.

W grupie wysokiego ryzyka, jeśli chodzi o uszkodzenie kości strzałkowej, znajdują się m.in. osoby z osteoporozą (Związane jest to z ubytkiem masy kostnej, kości stają się słabsze i podatne na urazy. Ta przypadłość często występuje u kobiet po menopauzie.) i osoby ze znaczną nadwagą, otyłe (zbyt mocno przeciążone kości).

Uszkodzenia kości strzałkowej

Objawem sugerującymi uszkodzenie kości strzałkowej może być:

• ostry ból przy poruszaniu się i podczas odpoczynku,
• opuchnięcie,
• miejscowy krwotok,
• anemiczność, sinienie nóg.

Złamanie kości strzałkowej nie wiąże się z żadnymi powikłaniami, dzięki temu, że goleń jest stabilizowana przez piszczel. Powrót do pełnej sprawności po złamaniu bez przemieszczenia trwa od czterech do sześciu tygodni (nie wymaga konieczności założenia gipsu). Do usztywnienia stosowana jest orteza stabilizująca staw skokowy, która powoduje unieruchomienie kości strzałkowej. Z kolei złamanie z przemieszczeniem wymaga ustawienia kości, a następnie jej usztywnienia.

Znacznie poważniejsze jest równoczesne złamanie kości strzałkowej i piszczelowej (może dojść na niego na skutek np. kopnięcia, upadku podczas jazdy na nartach). Zalecane jest wówczas badanie rentgenowskie i tomografia komputerowa, które pozwalają ocenić ocena uszkodzenia struktury kostnej. Tego rodzaju złamanie wymaga operacji chirurgicznej. Po jej wykonaniu noga jest unieruchomiona nawet przez kilka tygodni. Poważniejsze przypadki mogą wymagać wszczepienia tytanowej płytki lub gwoździ stabilizujących.

Kość strzałkowa. Jakie są metody leczenia?

Złamanie kości strzałkowej wymaga odpowiedniego leczenia. Pozostawienie urazu bez konsultacji ze specjalistą może doprowadzić do:

• niesprawności okolicznych stawów;
• upośledzenia ruchomości stawów;
• przykurczów;
• zmian zwyrodnieniowych;
• atrofii mięśni.

Dlatego rehabilitacja musi być doprowadzone do końca. Pacjent powinien zastosować się do wszystkich zaleceń lekarza, by wrócić do formy w bezpieczny sposób. Przy złamaniu kości strzałkowej zalecane są m.in. zabiegi magnetoterapii (przyspieszają proces gojenia się tkanek, działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie) i fonoforeza (ultradźwięki wspomagają regenerację, poprawiają ukrwienie i wraz z mikromasażem pozwalają na rozprowadzenie środków przeciwbólowych i lekarstw po organizmie).