Obrazkowy savoir-vivre, czyli genialne grafiki, które pokazują, jak pomagać osobom niepełnosprawnym
Ile razy zdarzyło się, że chcieliście pomóc osobie niepełnosprawnej, ale nie wiedzieliście, jak się za to zabrać? Ile razy obawialiście się reakcji osoby na wózku, niesłyszącej czy niewidzącej na chęć waszej pomocy? Ile razy zastanawialiście się, o co zapytać nim chwycicie za wózek? Nie martwcie się, nie tylko wy mierzyliście się z takimi dylematami. Świat ludzi sprawnych – mimo wielu naprawdę szczerych chęci – nie zawsze rozumie potrzeby ludzi z niepełnosprawnością. Właśnie po to powstał obrazkowy poradnik, który ma ułatwić kontakt między tymi światami.
Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji wpadło na genialny pomysł zobrazowania scenek sytuacyjnych przedstawiających, jak osoby sprawne nawiązują kontakt z niepełnosprawnymi. Widzimy na nich, że często nawet zupełnie nieświadomie zamiast pomagać, utrudniamy. Naruszamy granicę prywatności, bo wydaje nam się, że chociażby wózek to tylko pojazd służący do przemieszczania się. Tymczasem wózek, laska czy kule należą do sfery osobistej osoby z niepełnosprawnością i nie należy ich dotykać bez pozwolenia właściciela.
Grafiki odpowiadają na wiele pytań: Czy osobie niewidzącej wypada powiedzieć „do widzenia”? Jak się dogadać z osobą niesłyszącą? Czy można pogłaskać psa osoby niewidomej? Co powiedzieć dziecku, kiedy pyta, dlaczego ta pani jeździ na wózku?
Obrazki przybliżają problemy, na jakie w codziennym funkcjonowaniu mogą napotykać osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności oraz podpowiadają, jak zachować się w kontaktach z nimi i jak przyjść im ze skuteczną i właściwą pomocą, gdy tego potrzebują.
„Wózek powoduje wiele kłopotów przy nawiązywaniu kontaktu. Jakby był barierą nie do pokonania. Bardzo podobne doświadczenia mają osoby niewidzące, niesłyszące i mające inne ograniczenia. Często patrząc na niepełnosprawność, nie widzimy człowieka” – pisze Piotr Pawłowski, prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji we wstępie do publikacji „Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością”.
W pracy nad obrazkowym poradnikiem Piotrowi Pawłowskiemu pomagała grupa przyjaciół z różnymi niepełnosprawnościami. We wstępie do poradnika podkreślił, że osoby niepełnosprawne warto pytać, warto z nimi rozmawiać, komunikować się i żartować. Nie bójmy się pomagać, ale dowiedzmy się najpierw, jak to robić, by uniknąć komunikacyjnej wpadki i nie popełnić faux pas.
Zobacz także
„Wolę pokochać zdrowego chłopaka, a nie kolegę”. Jak rozmawiać o seksie z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną?
Hello My Hero. Anna Wróbel: chcę dać ludziom taką chwilę refleksji, że nic nie jest dane nam na stałe
Polka szyje lalki dla niepełnosprawnych dzieci. „W zabawie jak i w życiu, świat może dzielić się na zdrowych i chorych”
Podoba Ci się ten artykuł?
Polecamy
Kino, mecz, pójście na ryby pomagają wychodzić z bezdomności. „Droga do normalności to długotrwały proces, bywa bardzo bolesny, ale często też jest uwieńczony sukcesem”
Paulina Hojka o noszeniu ubrań po zmarłych: “Myślę, że żaden nieboszczyk się nie obrazi”
Babcia, córka i wnuczka – w Kinie Żeglarz mieszkają za ekranem. Jak Beatlesi. „Żyjemy i pracujemy w naszym ‘kontrolowanym chaosie’”
„Za dużo wymagamy”. O tym, dlaczego coraz więcej osób ma problem ze znalezieniem partnera, rozmawiamy z Moniką Dreger, psycholożką
się ten artykuł?