się ten artykuł?
Anastasia Savka, snajperka o pseudonimie „Feniks”, straciła lewa nogę w walce z rosyjskim wrogiem. Mimo ciężkich obrażeń i rehabilitacji jest zdeterminowana, aby wrócić na front i dalej bronić swojego kraju. Pragnie to zrobić dla swojego synka. „Nie chcę, żeby żył w ciągłym strachu i drżał na dźwięk syren. Muszę zagwarantować mu bezpieczeństwo i przyszłość” – uzasadnia.
Urodziła się, żeby zostać snajperką
Zanim wybuchła pełnoskalowa inwazja Rosji na Ukrainę, pochodząca ze Lwowa 25-letnia Anastasia Savka, samodzielnie wychowywała syna i pracowała jako administratorka w serwisie samochodowym. Do Wojsk Obrony Terytorialnej dołączyła zaraz po wybuchu wojny w 2022 r. Jej pięcioletnim synem Yaremą zaopiekowali się rodzice Savki.
Kobieta wierzy, że urodziła się, by zostać snajperką, bo ma niezłomny charakter, w którym nie ma miejsca na strach ani słabość. Należąc do 118. Brygady walczyła w rejonie Zaporoża i przez 18 miesięcy służby widziała, że za wolność można zapłacić utratą życia.
W listopadzie 2023 r. Savka została bardzo poważnie ranna: wybuchła mina, a jej odłamek zranił jej lewą nogę. Mimo otrzymania natychmiastowej pomocy, kończyny nie udało się uratować. Obrażenia okazały się na tyle poważne, że noga musiała zostać amputowana.
Po pobycie w szpitalu, snajperka trafiła do Centrum Rehabilitacji Unbroken w swoim rodzinnym Lwowie. Tam jest leczona i rehabilitowana przez multidyscyplinarny zespół specjalistów. Eksperci są dobrej myśli, prognozują, że z czasem Savka będzie mogła mieć protezę.
„Często mówi, że boi się dorosnąć, wyjechać na Ukrainę i umrzeć”
Pięcioletni syn snajperki również przebywa we Lwowie i odwiedza swoją mamę. Wydaje mu się, że objęta wojną Ukraina jest gdzie indziej.
„Jest bardzo mały i przebywa w stosunkowo bezpiecznym miejscu, więc będąc tutaj, myśli, że jest w innym kraju. Często mówi, że boi się dorosnąć, wyjechać na Ukrainę i umrzeć. Nie chcę, żeby żył w ciągłym strachu i drżał na dźwięk syren. Muszę zagwarantować mu bezpieczeństwo i przyszłość” – przekonuje w rozmowie z portalem life.nv.ua.
Mimo rehabilitacji, Anastasia myśli o powrocie do służy. Zapewnia, że zrobi wszystko, co w jej mocy, aby wrócić na front i w trosce o przyszłość syna nadal bronić swojego kraju.
Źródło: english.nv.ua, life.nv.ua
Zobacz także
„Nam się wydaje, że amputacja to wielkie nieszczęście, ale dla Ukraińców to tylko przerwa w dalszej walce” – mówi Łukasz Grabarczyk, polski neurochirurg operujący rannych żołnierzy we Lwowie
„Zdarza się, że zamiast opasek uciskowych do zatamowania krwawienia używamy dętek wyjętych z rowerów” – mówi Anna Maiboroda, ukraińska ratowniczka medyczna
Bianka Zalewska, reporterka wojenna: „Można zaakceptować zagrożenie, ciągłe napięcie, chowanie się do schronów. Ale kolejną śmierć?”
Polecamy
Zwycięzca World Press Photo 2024: „Ta kobieta przyciągnęła mój wzrok, ponieważ trzymała ciało małej dziewczynki i nie chciała go puścić”
12-latka z Ukrainy, która podczas wojny straciła nogi, wzięła udział w najsłynniejszym maratonie świata. Stała się symbolem niezłomności narodu ukraińskiego
Obroniła pracę dyplomową na… porodówce! „Przez chwilę obawiałam się, że będę musiała przełożyć obronę” – mówi świeżo upieczona mama
