Czego nie mówić osobie w żałobie? Joanna Gutral wyjaśnia, kiedy lepiej ugryźć się w język

„Najważniejsze, czego nauczyłam się o żałobie podczas przeżywania własnych strat i współuczestniczenia w procesach żałoby bliskich osób, to nie zakładać niczego z góry” – pisze na swoim profilu na Instagramie psycholożka i psychoterapeutka Joanna Gutral. Ekspertka wyjaśnia, co mówić osobie w żałobie, a jakich słów zdecydowanie unikać.

Niczego nie zakładaj z góry

Joanna Gutral podkreśla, że jeśli szukamy odpowiednich słów w rozmowie z osobą, która jest w żałobie, to przede wszystkim niczego nie powinniśmy brać za pewnik. Według niej błędem jest zakładanie z góry, że wiemy, co ktoś czuje – nawet jeśli mamy podobne doświadczenia. Lista tego, czego nie powinniśmy robić, jest znacznie dłuższa…

„Nie mówić, że minęła pora na żałobę i może pora zacząć na nowo żyć. Nie udawać, że wiem, czego osoba pogrążona w żalu potrzebuje, a zapytać, jak mogę pomóc. Pewnie nie ma dobrych słów, które w pełni oddawałyby współczucie i smutek, ale czasami te najprostsze, te najbardziej znane, są właśnie najlepszym, co możemy powiedzieć. A czasami nie trzeba nic mówić, wystarczy być, milczeć, przytulić” – pisze Gutral w swoim wpisie na Instagramie.

Psychoterapeutka zwraca uwagę na to, że przełom października i listopada to trudny czas dla wielu z nas. A równocześnie też dobry moment, aby przypomnieć, że słowa mają moc – zwłaszcza gdy mówimy o tak trudnych sytuacjach, jak śmierć bliskiej osoby.

„Strata nie zawsze jest oczywista, a żałoba wychodzi daleko poza społeczno-kulturowe granice i przekazy, za kim i ile możemy tęsknić. Wydaje mi się, że właśnie o tym warto pamiętać, kiedy stajemy twarzą w twarz z drugim człowiekiem, który cierpi” – zaznacza psycholożka.

Co mówić osobie w żałobie, a czego absolutnie nie mówić?

Według Joanny Gutral, osobie, która przeżyła śmierć kogoś bliskiego, można powiedzieć np.:

• „Bardzo mi przykro z powodu twojej straty”,
• „Nie umiem znaleźć odpowiednich słów, ale wiedz, że mi zależy”,
• „Jestem tu dla ciebie”,
• „Nie wiem, co czujesz, ale daję ci znać, że zawsze możemy porozmawiać”,
• „Masz prawo tak się czuć”,
• „Jak mogę pomóc? Co mogę dla ciebie zrobić?”.

Lepiej natomiast unikać takich stwierdzeń jak:

• „Musisz być dzielny_a”,
• „Jest teraz w lepszym miejscu”,
• „Przynajmniej żył_a długo, niektórzy umierają młodo”,
• „Dokładnie wiem, co czujesz”,
• „Minęło już tyle czasu, pora iść do przodu”,
• „Jeszcze kogoś sobie znajdziesz i będziesz szczęśliwy_a”,
• „Przynajmniej już nie cierpi”.