się ten artykuł?
„Ale masz piękne ciało!”, „Chciałabym mieć twoją dyscyplinę…”, „Ile ważysz i jesz kcal?”, „Zacznij jeść normalnie i wszystko się ułoży” – to tylko niektóre ze zdań, których lepiej nie mówić osobom z zaburzeniami odżywiania. Dietetyk Jakub Chwiłkowski w swoim poście na Instagramie wyjaśnia dlaczego.
Czego nie mówić osobom z zaburzeniami odżywiania?
„Wiem, że te komentarze niekiedy mogą być miłe, ale naprawdę trzeba z nimi uważać, bo skutki mogą być naprawdę nieprzyjemne […]. Tego typu słowa mogą bardzo łatwo nasilić ryzyko wystąpienia zaburzeń odżywiania (ED), a osobie, która je ma – mocno utrudnić życie i wychodzenie z nich” – tak zaczyna swój post Jakub Chwiłkowski, dietetyk.
Ekspert stworzył listę 5 rzeczy, których lepiej nie mówić osobom z zaburzeniami odżywiania.
„Ale masz piękne ciało!”
- zaburzenia odżywiania to zaburzenia psychiczne, a nie zaburzenia wyglądu czy masy ciała;
- większość osób z zaburzeniami odżywiania wygląda dla nas 'spoko’ i po wyglądzie uznamy, że 'ich nie mają’ – to błąd;
- komplementowanie za wygląd ciała może (u niektórych) nasilić problem, zwłaszcza jeśli osoba ma mocną niedowagę;
- wynika to z tego, że mówienie, że wygląda super może wywołać u tej osoby strach przed przybieraniem na wadze, bo 'już wygląda tak pięknie’.
„Chciałabym mieć twoją dyscyplinę”
- w zaburzeniach odżywiania nie chodzi o dyscyplinę czy silną wolę tej osoby;
- mówiąc takie rzeczy, wzmagasz i umacniasz w takiej osobie to niebezpieczne zachowanie;
- przez to widzi to jako coś godnego podziwu, coś co warto mieć, jest dobre i warto się tego trzymać;
- niestety w zaburzeniach odżywiania chodzi o naszą utratę kontroli;
- zaburzenia kontrolują nas.
„Super wyglądasz. Ile ważysz i jesz?”
- wierz mi – te osoby nie chcą tego wiedzieć, ani trochę;
- dla ciebie wzrost wagi to może być nic, dla nich ruch licznika o np. 0,1 kg to może być już katastrofa;
- komentarze na temat utraty wagi, wyglądu, tego, ile kalorii jedzą, co jedzą, czego unikają, tylko wzmacniają niepokój, lęk i mylny obraz własnego ciała.
„Zacznij w końcu jeść normalnie i wszystko się jakoś ułoży!”
Dietetyk wyjaśnia, że to zdanie nie jest odpowiednie, ponieważ dla osoby z zaburzeniami odżywiania takie „normalne” jedzenie nie jest proste. W wielu przypadkach trzeba walczyć o każdy kolejny kęs posiłku.
„Przestań wymyślać sobie jakieś dziwne jazdy z jedzeniem!”
- tego nigdy nie mów;
- taka osoba może się przez to w sobie zamknąć i nie będzie chciała szukać pomocy;
- nie można mierzyć problemów innych własną miarą;
- dla ciebie dużym problemem może być wejście na trzecie piętro, dla kogoś innego wpisanie formuły do Excela;
- dla takiej osoby dużym problemem są zaburzenia odżywiania i nie można tego podważać.
„Nie masz zaburzeń, bo jesteś szczupła”
- zaburzenia odżywiania nie mają jednego wyglądu;
- mogą dotknąć wszystkich, niezależnie od płci, wieku, wyglądu, wagi, religii, koloru skóry czy orientacji seksualnej.
Jakub Chwiłkowski – kim jest?
Jakub Chwiłkowski jest studentem dietetyki Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Od kilku lat popularyzuje wiedzę na temat szeroko pojętego zdrowego stylu życia. Obejmuje ona tematykę z zakresu zdrowego odżywiania i treningu. Jego profil na Instagramie obserwuje obecnie niemal 53 tys. osób.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Zobacz także
„A ta co, lustra nie ma?”. Wygląd moich piersi nie powinien być sprawą publiczną – zauważa Sara Cicherska
„Ale schudłaś!” – czy na pewno te słowa chce usłyszeć każda kobieta? Odpowiada psychodietetyczka
„Bodyshaming to jest czysta nienawiść”. Ola Serocka o swoich zmaganiach z zaburzeniami odżywiania
Polecamy
„Zdarza się, że kobieta zgłaszająca nękanie słyszy od policjantki: ‘Wie pani, gdyby mnie tak mężczyzna adorował, gdyby mi wysyłał kwiaty, to ja bym była zachwycona!’”. Jak chronić przed stalkingiem siebie i bliskich?
„Facet, który skupia się na swoim wyglądzie, zazwyczaj posądzany jest o próżność”. O tym, czego wymaga od mężczyzn społeczeństwo, a czego wymagają od siebie sami, mówi Sylwia Stankiewicz
Maria Kaczorowska o psychopozytywności: „Myślom i emocjom pozwalajmy być dokładnie takimi, jakie są. Nie ruszajmy ich”
