Święta to czas (u)dawania – niezwykłe lekcje aktorstwa Tomasza Kota dla osieroconych dzieci
Skąd dzieci z domów dziecka mają wiedzieć, jak zachować się w święta? Życie ich tego nie nauczyło, rodzice tym bardziej. Z pomocą przychodzi Tomasz Kot, który w poruszającym spocie daje krótką lekcję aktorstwa – jak zachować się w święta. „Są dzieci, dla których święta to najtrudniejszy czas w roku. Czas, w którym muszą udawać, że spędziły je z rodziną” – mówi aktor-nauczyciel.
Święta to czas magii i prezentów, jak można usłyszeć w wielu reklamach. Jednak czy tak jest na pewno? Co z dziećmi z domów dziecka, które nie dość, że owej magii świąt nie zaznały, to nawet nie wiedzą, jak się zachować? W jaki sposób poszukiwać pierwszej gwiazdki na niebie? Jak śpiewać kolędy, czy składać życzenia świąteczne? A z prezentu cieszyć się mocno czy tak tylko trochę? Nie wiedzą takich rzeczy, ponieważ nie miał kto ich tego nauczyć. Często wspomnienia ze świąt osieroconych dzieci, jeśli w ogóle jakieś są, ograniczają się do krzyku, złości, nierzadko alkoholu i strachu. Na pomoc przychodzi więc niezwykły nauczyciel, w którego wcielił się Tomasz Kot.
W tym roku do wsparcia akcji zaprosiliśmy Tomasza Kota, który wciela się w rolę nauczyciela aktorstwa. Uczestnikami wyjątkowej lekcji są dzieci, które mają przed sobą najtrudniejsze zadanie aktorskie: odegranie szczęśliwych, rodzinnych świąt – piszą autorzy całej akcji.
W kampanii zorganizowanej przez SOS Wioski Dziecięce nauczycielami zostali także znani aktorzy filmowi i teatralni. Oprócz Tomasza Kota, na ekranie można zobaczyć Annę Dereszowską, Andrzeja Seweryna, Katarzynę Zielińską oraz Sebastiana Stankiewicza.
Święta to czas (u)dawania – niezwykłe lekcje aktorstwa Tomasza Kota dla osieroconych dzieci/ Pirnscreen Youtube SOS Wioski Dziecięce
Lekcja aktorska – jak zachować się w święta?
W serii 9 krótkich spotów dzieci uczą się, jak czekać na pierwszą gwiazdkę, jak śpiewać kolędy, kiedy nie zna się słów, jak cieszyć się z prezentu, a nawet w jaki sposób lepić pierogi i cieszyć się obecnością mamy.
Waszym zadaniem jest wyobrazić sobie życie kogoś innego, kogoś kto wypatrzył pierwszą gwiazdkę. A teraz poćwiczymy lepienie uszek z mamą. Poczujcie, jakbyście naprawdę tam byli, jakby ona tam była. Trudne prawda?- tłumaczy Tomasz Kot dzieciom.
„Są dzieci, dla których święta to najtrudniejszy czas w roku. Czas, w którym muszą udawać, że spędziły je z rodziną” – tym zdaniem Tomasz Kot kończy każdą z lekcji. W serii poruszających spotów SOS Wioski Dziecięce pragną zwrócić uwagę na trudną sytuacją osieroconych dzieci.
W ten nietypowy sposób chcemy zwrócić uwagę na ich trudną sytuację i zaapelować o świąteczną pomoc. A głównym celem akcji jest zebranie środków na zorganizowanie prawdziwych świąt dla opuszczonych i osieroconych dzieci, które trafiają pod opiekę Stowarzyszenia.
Święta jak z bajki?
Kampania zwraca również uwagę na problem społeczny – czy święta we współczesnym świecie stały się czasem udawania? Czy święta wyglądają u was w domu tak jak w reklamach, w których wszyscy są szczęśliwi? Kto z nas choć raz nie pokłócił się z rodziną podczas przygotowań lub nie zdenerwował się w trakcie świąt? Założę się, że takich osób jest niemało. Cierpią na tym w szczególności dzieci, które jedyną pozytywną rzeczą, jaką wynoszą ze świąt, są prezenty.
W ferworze zakupów i przygotowań świątecznych nie zapominajcie więc o jednej, najważniejszej rzeczy. Święta powinny być czasem wytchnienia i cieszenia się z przebywania z rodziną. Denerwują cię rodzice, którzy każą ci zrobić mnóstwo rzeczy lub kolejny raz dają dobre rady odnośnie twojego życia? Pamiętaj, że oni nie chcą cię zranić, ale myślą o tobie. Za rok może zabraknąć ich przy świątecznym stole, a wtedy pozostanie ci już jedynie wspomnienie. Jakie ono będzie?
Polecamy
Pierwszy kraj na świecie z zakazem mediów społecznościowych dla nastolatków. Australia wprowadza nowe prawo
Dziewczynce przez pomyłkę wpisano męską płeć w akcie urodzenia. „Nie mogę uwierzyć, że to nieodwracalne” – komentuje ojciec
Carl the Collector to kreskówkowy szop w spektrum autyzmu. Ma za zadanie budować zrozumienie i empatię
„Mam wspomnienie strasznego pragnienia”. Pokolenie 30- i 40-latków o tym, czego brakowało im w szkole
się ten artykuł?
