Sport jest zdrowy, jeśli nie przesadzisz. Psycholożka ostrzega, kiedy można uzależnić się od aktywności fizycznej

„Może ono prowadzić m.in. do urazów fizycznych, nawet ciężkich, zaburzeń lękowych, depresji, wycofania z życia społecznego czy wystąpienia innych uzależnień” – napisała o uzależnieniu od sportu psycholożka Aleksandra Dejewska. Specjalistka wymieniła, na jakie objawy należy zwrócić uwagę, by sprawdzić, czy ten nałóg grozi i nam.

Można uzależnić się od sportu?

Nie wyobrażasz sobie dnia bez aktywności fizycznej? Czujesz wyrzuty sumienia, kiedy nie ćwiczysz przez jeden dzień? Uważaj, ponieważ od sportu można uzależnić się tak samo jak od każdej innej czynności. Problem ten poruszyła na swoim profilu na Instagramie psycholożka Aleksandra Dejewska.

„Czy można się uzależnić od sportu? Przecież sport to zdrowie, a uzależnienia są złe!”

Tymi słowami rozpoczęła swój wpis ekspertka. I wyjaśniła, że jest to jak najbardziej możliwe. Niestety, w przypadku uzależnienia od sportu aktywność fizyczna przestaje mieć na nas dobry wpływ. Jak tłumaczy psycholożka, uzależnienie może m.in. niekorzystnie wpłynąć na nasze zdrowie.

„Może ono prowadzić m.in. do urazów fizycznych, nawet ciężkich, zaburzeń lękowych, depresji, wycofania z życia społecznego, czy wystąpienia innych uzależnień. Szacuje się, że nawet 50 proc. osób z zaburzeniami odżywiania może zmagać się z kompulsywnym wysiłkiem fizycznym” – tłumaczyła.

Dejewska zaznaczyła, że na kompulsywne ćwiczenia narażeni są nie tylko amatorzy sportu, ale również zawodowi i półzawodowi sportowcy, którzy odczuwają presję osiągania jak najlepszych wyników.

„’Wpadają’, a nawet 'są wpędzani’, bo nierzadko nawet trenerzy czy dietetycy pracujący ze sportowcami wprost namawiają do praktyk prowadzących do zaburzeń odżywiania, zaburzonej relacji z jedzeniem czy uzależnienia od treningów” – wyjaśniła.

Objawy uzależnienia od sportu

Na jakie symptomy należy zwrócić uwagę, by stwierdzić, że jesteśmy uzależnieni od sportu? Psycholożka wymieniła:

• Ćwiczysz pomimo braku chęci i siły.
• Twoje treningi są długie i wyczerpujące.
• Ćwiczysz codziennie lub prawie codziennie.
• Ćwiczysz pomimo zakwasów, kontuzji, bólu.
• Cały dzień myślisz głównie o treningu, który cię czeka.
• Ćwiczysz do utraty tchu, byle jak najwięcej, jak najszybciej.
• Ćwiczenia są dla ciebie priorytetem, dominują twoje życie.
• Rezygnujesz ze spotkań ze znajomymi, bliskimi, z innych pasji i zajęć, żeby iść na trening.
• Opuszczenie treningu jest dla ciebie niedopuszczalne, a jeśli się wydarzy, masz wyrzuty sumienia.
• Gdy czujesz zmęczenie podczas ćwiczeń, starasz się przemóc i ćwiczyć dalej, zamiast odpocząć.
• Stale śledzisz progres i frustruje cię, gdy efekty nie pojawiają się zgodnie z twoimi założeniami.
• Sport negatywnie odbija się na twoim zdrowiu, ale nie przestajesz ćwiczyć, bo tłumaczysz sobie, że robisz to właśnie dla zdrowia.

Aleksandra Dejewska – kim jest?

Aleksandra Dejewska jest psycholożką, terapeutką, autorką książki „Bulimia. Moja historia choroby”, założycielką Fundacji Aż Sobie Zazdroszczę, która pomaga osobom z zaburzeniami odżywiania.

Ekspertka swoją wiedzą chętnie dzieli się w mediach społecznościowych. Jej profil na Instagramie obserwuje niemal 5 tys. internautów.