Sangwinik – jak żyć z tym typem osobowości?
Sangwinik to ktoś, kogo nie sposób nie zapamiętać. Zawsze go widać, słuchać i czuć jego pewność siebie, czasem na granicy arogancji. Jak żyć z sangwinikiem? Jak dbać o siebie w relacji z tym typem osobowości? Psycholog Urszula Struzikowska-Marynicz rozwiewa wątpliwości.
Sangwinik – cechy
Rozróżnienie na typy osobowości: sangwinik, choleryk, flegmatyk, melancholik – to dzieło Hipokratesa. Choć żył na przełomie V i IV wieku p.n.e., jego ustalenia do dziś znajdują uznanie. Zarówno psychologowie, jak i zwykli ludzie zauważają wiele prawdy w podawanych cechach poszczególnych typów.
– Sangwinik to barwna postać, której nie sposób nie zauważyć – wyjaśnia psycholog Urszula Struzikowska – Marynicz. – Sangwinika „wszędzie pełno”, śmieje się głośno, zwraca uwagę na siebie strojem. Taka osoba wydaje się zadowolona, pewna siebie, niekiedy arogancka. Cechuje ją między innymi duża otwartość na doświadczenia, kreatywność oraz stabilność emocjonalna, czyli brak labilnych wahań nastroju – specjalistka zwraca uwagę na cechy sangwinika.
Test osobowości – sangwinik
Nie wiesz, którym typem osobowości jesteś? Podejrzewasz, że ktoś z twoich bliskich to sangwinik? Można rozwiązywać testy, sugerujące, czy jesteś sangwinikiem, melancholikiem, a może cholerykiem lub flegmatykiem. Miej jednak na uwadze, że nie ma dwóch identycznych temperamentów, nawet w przypadku bliźniąt. Każdy z nas jest osobowością, której testy mogą odpowiadać tylko w zarysie.
Odczytaj zdania poniżej. Za każdym razem, gdy zgadzasz się z podanym stwierdzeniem, dolicz sobie jeden punkt. Im więcej punktów, tym więcej cech sangwinika.
- Kontakt z ludźmi to twoja mocna strona. Lubisz przebywać w licznym towarzystwie. Niezależnie od liczebności, nie giniesz w tłumie.
- Lubisz rozmawiać. Chcesz dzielić się tym, co masz do powiedzenia.
- Wolisz mówić niż słuchać.
- Jesteś optymistą.
- Zdarza ci się podbarwianie historii, aby zyskać uznanie słuchaczy.
- Masz naturalne cechy przywódcze, choć nie dążysz do władzy za wszelką cenę.
- Wierzysz, że nie ma takiego wyzwania, z którym sobie nie poradzisz.
- Lubisz, gdy dużo się dzieje.
- Jeśli mało się dzieje (lub w twoim odczuciu za mało), inicjujesz wydarzenia lub przenosisz się w świat fantazji.
- Niezależnie od tego, co się dzieje, zachowujesz pogodę ducha i spokój.
- Jeśli masz podjąć decyzję, nie boisz się wyzwań.
- Stawiasz sobie cele i do nich dążysz, nawet jeśli inni uważają je za szalone, niemożliwe do osiągnięcia, odległe lub abstrakcyjne.
- Nawet jeśli dzień zacznie się źle, wierzysz, że to chwilowe zachwianie.
- Nowości i niespodzianki dodają ci jeszcze więcej energii.
- Nigdy się nie nudzisz.
- Nigdy nie czujesz wypalenia czy znużenia. Jeśli jakieś zajęcie ci nie odpowiada, po prostu je porzucasz.
- Nie wyobrażasz sobie podejmowania pracy, która cię nie interesuje.
- Możesz mieć problemy z dyscypliną. Nie dlatego, że świadomie chcesz łamać zasady. Po prostu twoja energia i pomysłowość nie pozwolą ci usiedzieć w miejscu.
- Wymarzone wakacje to pełna przygód podróż w nieznane lub szalone wakacje w licznym gronie przyjaciół.
- Spotkania towarzyskie to twój żywioł.
Jak każdy test, tak i ten test osobowości traktuj z przymrużeniem oka. Nawet mając wiele cech sangwinika, możesz mieć też nutkę melacholika. Niejeden z pozoru bardzo towarzyski sangwinik czasem potrzebuje chwili samotności.
Uważa się, że dwa najczęściej spotykane typy osobowości to sangwinik i flegmatyk. Są również, choć przeciwstawne, stabilne emocjonalnie. Choleryk i melancholik z kolei należą do typów targanych emocjami, którym trudno znaleźć wewnętrzny spokój.
Życie z sangwinikiem
Sangwinik może wydawać się interesującym partnerem, ale nie zawsze życie z nim jest łatwe i przyjemne. Wieczny optymizm – aż do beztroski, entuzjazm – aż do lekkomyślności i towarzyskie usposobienie sangwinika może być dla niektórych uciążliwe, jeśli sami mają inny typ osobowości.
– To, co postrzegamy jako zaletę, czy też wadę zależy przede wszystkim od nas samych, od naszych predyspozycji, naszego temperamentu – przyznaje psycholog Urszula Struzikowska -Marynicz.
Jak rokują związki sangwinika z innymi typami osobowości?
- sangwinik z flegmatykiem
To związek trudny, bo sangwinik jest ekstrawertykiem, a flegmatyk – introwertykiem. Z jednej strony daje to komfort: jedno mówi, drugie słucha. Gorzej, że to drugie, choć nie mówi, też chce być czasem usłyszane. Jednocześnie może tym bardziej, zamiast mówić, milczeć (aby druga strona się domyślała) i wycofywać się, gdy jest źle.
Relatywnie nie jest to związek źle rokujący, o ile flegmatyk znajdzie w sobie dość cierpliwości, by przy swoim zamiłowaniu do porządku i przewidywalności, żyć z wulkanem energii, który co chwilę chwyta wiatr w żagle.
- Sangwinik i choleryk
– Pod kątem energii, otwartości i dynamiki relacji choleryk i sangwinik stanowić mogą głośną, dynamiczną mieszankę. To swoiste perpetum mobile w kłótniach. Za to mogą razem podejmować wspólne wyzwania, różne aktywności. To typy ekstrawertyków. Poszukują bodźców i przestrzeni kanalizowania emocji i napięcia – wyjaśnia psycholog Urszula Struzikowska – Marynicz.
- Sangwinik i melancholik
W przypadku tego duetu psycholog Urszula Struzikowska – Marynicz nie pozostawia złudzeń:
– Najtrudniejszą relacją wydaje się relacja sangwinika z melancholikiem. Stanowią oni swoje przeciwieństwa: głośny sangwinik przytłacza swoim witalizmem i potrzebą bodźców melancholika. Ekstrawertyczna osobowość, będąca wielokrotnie w centrum uwagi, barwna i głośna, będzie irytująca i męcząca dla introwertycznego, spokojnego melancholika, który woli pozostać z boku niezauważony. Sangwinik będzie dążył do sytuacji, które dla melancholika mogą być nie do zniesienia.
Cechy, które mogą być interesujące i kuszące dla potencjalnych partnerów, to jego energiczny charakter. Z sangwinikiem nie będziesz się nudzić.
– Związek z taką osobą może być dla nas ekscytujący, romantyczny, szalony, pełen niespodzianek – przyznaje psycholog. – Osoby te sprawiają wrażenie cieszących się życiem na pełnej petardzie, a związek z nimi jest pełen zwrotów akcji.
Na jakie jeszcze cechy sangwinika zwraca uwagę psycholog? Urszula Struzikowska- Marynicz wymienia:
- osoby o tym typie osobowości są spontaniczne
- „idą na żywioł” nie pozostawiając sobie wiele czasu do namysłu
- wolą działać
- są zorientowane zadaniowo, jednak najczęściej działania te są spontaniczne, impulsywne, zatem niosą ze sobą konsekwencje, na które nie każdy z nas jest gotowy.
Taka relacja dla nas jest ekscytująca, gdy potrzebujemy przygody, zmian, spontaniczności, oderwania od rutyny. Wybierając się z sangwinikiem na wakacje, możemy być pewni przygód, spontaniczności. Sangwinik nie będzie dbał o „szczegóły” jak zarezerwowanie noclegu, zaplanowanie podróży, zabranie ze sobą dodatkowych ubrań, lekarstw dla dzieci.
Sangwinik będzie żył perspektywą przygody i to dla niego będzie miało większą wartość niż rutynowe sprawdzenie bagażu, czy trzymanie się planu, skoro wokół tyle atrakcji i możliwości. Sangwinik może nie dbać przykładowo o miejsce noclegowe, bo „coś się znajdzie”, podczas gdy dla melancholika dokładne zaplanowanie takich punktów wyprawy daje poczucie bezpieczeństwa, równowagi i stanowi o jakości tej wycieczki – wyjaśnia Urszula Struzikowska – Marynicz.
Co jeszcze jest minusem w relacji z sangwinikiem?
– Dla sangwinika trudnością może być pamiętanie o ważnych datach, rocznicach itp., co może w perspektywie czasu być nieprzyjemnie odczuwane i interpretowane jako przejaw braku zaangażowania, bagatelizowania potrzeb – dodaje psycholog.
– Sangwinik bywa impulsywny, powierzchowny, czasem targają nim silne emocje – wymienia Urszula Struzikowska- Marynicz. – Sangwinik szybko się nudzi w warunkach statycznych, nieprzeplatanych zwrotami akcji, wycieczkami, wyzwaniami, przestrzeniami towarzyskimi. Niekiedy „duszenie się” w rutynie bywa powodem nawiązywania przez sangwinika relacji partnerskich równoległych, pełniących funkcję kompensacyjną, dostarczającą ekscytacji – ostrzega psycholożka.
Praca dla sangwinika
Sangwinik umie i lubi być w centrum uwagi oraz w naturalny sposób gromadzi wokół siebie ludzi, nie zawsze będzie dobrym kierownikiem. Uważa się, że to urodzony sprzedawca, ale zdaniem psychologa, nie zawsze tak się dzieje.
– Współpraca z sangwinikiem może być tak fascynująca, jak i irytująca. Sangwinik jest pracownikiem, który świetnie pasuje do pracy związanej z kontaktem z ludźmi. Z uwagi na fakt, że sangwinik częściej mówi, niż słucha, a jego opowieści są często koloryzowane i wyolbrzymiane, kontakt klienta z sangwinicznym pracownikiem może wydawać się niekiedy przytłaczający i owocować we frustrację.
Psycholog zwraca uwagę na kolejne wady współpracy z sangwinikiem:
– Jako pracownik sangwinik często ucieka w wyobraźnię, fantazjowanie, przecenia on nierzadko swoje możliwości i przysłowiowo „trzyma kilka srok za ogon”, co sprawia, że często nie kończy rozpoczętych czynności, stąd nie sprawdzi się raczej w pracy biurowej ani rutynowej, polegającej na pracy w magazynie, bibliotece itp. – wymienia Urszula Struzikowska – Marynicz.
Zbytnia impulsywność i chaotyczność sangwinika może powodować, że będzie miał poważne problemy z dotrzymywaniem ustaleń, zasad i terminów. Choć sangwinik może wydawać się osobą wielozadaniową, zarazem ma problem, by być osobą sumienną. Jednocześnie wrodzona pewność siebie oraz optymizm sprawiają, że nawet w sytuacjach podbramkowych sangwinik nie będzie się należycie przejmować czy motywować do działania.
W jakich zawodach sangwinik będzie się realizować i sprawdzi się oraz wykorzysta swój potencjał?
– Sangwinik będzie sprawdzał się w pracy, w której będzie mógł wykazać się kreatywnością, pofantazjować, której warunki będą zmienne oraz w której będzie miał on kontakt z innymi ludźmi.
Praca optymalna dla sangwinika, to taka, którą on sam uzna za interesującą i dynamiczną.
– Sprawdzi się w zawodzie dziennikarza, polityka, artysty, instruktora tańca, celebryty, aktora czy charyzmatycznego nauczyciela humanisty, podróżnika (o ile nie będzie organizował wielkiej wyprawy dla innych osób, gdyż miałby on trudność w odpowiedzialności za zadbanie o szczegóły i zagwarantowanie bezpieczeństwa oraz komfortu dla całości grupy, nie przewidując wielu konsekwencji i okoliczności, jaki planowanie podróży może wymagać) – mówi Urszula Struzikowska – Marynicz.
Zobacz także
„Człowiek, aby się rozwijać, potrzebuje wyzwań adekwatnych do wieku. Jeśli rodzice takich wyzwań nie stawiają, wychowują człowieka podatnego na zaburzenia emocjonalne” – mówi dr Lidia Popek o depresji wśród dzieci
„Osoby wysoko wrażliwe (WWO) wchłaniają nastroje ludzi dookoła, silniej przeżywają stres, mają żywsze sny, bogatszą wyobraźnię i błyskotliwe poczucie humoru” – mówi dr psychologii Monika Baryła-Matejczuk
ADHD u dorosłych – objawy, test. Leczenie ADHD u dorosłych
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
”Urszula Struzikowska-Marynicz”
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Filip Cembala: „Komu z nas nie brakuje ulgi w czasach zadyszki wszelakiej?”
Na czym polegają zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)?
Taco Hemingway z ważnym przesłaniem: „Zwolnij. Rozejrzyj się, obserwuj. Snuj się. Z czasem wniosek wysnuje się sam”
29-letnia Zoraya ter Beek nie żyje. Holenderka poddała się legalnej eutanazji, mimo że fizycznie była zdrowa
się ten artykuł?