Pluskwa domowa – domowe sposoby na zwalczanie, gdy się pojawią

Pluskwa domowa (Cimex lectularius) to gatunek niewielkich owadów należących do pluskwiaków różnoskrzydłych. Jest pasożytem zewnętrznym żywiącym się ludzką krwią. Z powodu nocnej aktywności i tendencji do ukrywania się w szczelinach i zakamarkach łóżka, bo angielsku ten rodzaj pluskwy nazywa się bed bug – pluskwa łóżkowa.   

Jak wygląda pluskwa domowa?

Dorosła pluskwa domowa mierzy do pięciu minimetrów długości i trzech minimetrów szerokości. Jest koloru brązowego lub czerwonobrązowego, ciało ma owalne i wyraźnie spłaszczone, bez widocznych skrzydeł. Cztery piąte ciała owada stanowi jego odwłok.

Pluskwa przechodzi przez pięć stadiów pośrednich przed osiągnięciem dojrzałości. Nowo wyklute osobniki mają półprzejrzyste ciała – wraz z kolejnymi etapami wylinki nimfy stają się większe, nabierają brązowego koloru i zaczynają przypominać bardziej dorosłe pluskwy.

Po czym poznać, że ma się w domu pluskwy?

Pluskwa domowa wychodzi ze swojej kryjówki jedynie nocą i głównie na żer. Przebywa głównie w miejscach, które są ciepłe i zaciemnione przez większość czasu – nieużywanych szafach, walizkach, przestrzeniach pod łóżkami, ale także gniazdkach elektrycznych, wnętrzach komputerów czy konsol. Zdarza się, że pluskwa, z braku innych osobników w pobliżu, mieszka i żeruję w pojedynkę. W większości przypadków możemy jednak odkryć jaja lub ciemne pozostałości fekaliów wielu pluskiew – znak, że mamy do czynienia z kolonią.

Oczywistym dowodem bytowania pluskwy w naszym domu są też ślady ugryzień na ciele. Niestety, ich wygląd i objawy towarzyszące mogą być różne. W niektórych przypadkach ugryzienie pluskwy nie jest widoczne gołym okiem, chociaż powoduje swędzenie, podczas gdy u innych ślady mogą być czerwone i rozległe, ale bezbolesne. Zdarza się także, że ból i ślady pojawiają się dopiero po kilku dniach po ugryzieniu.

Dość typowe dla śladów po ugryzieniu pluskwy jest ich ułożenie – po trzy, cztery w jednej linii.

Czy pluskwy domowe przenoszą choroby?

Nie zostało dowiedzione, aby pluskwa mogła przenosić choroby zakaźne. Według biuletynu Centers for Disease Control and Prevention „Pluskwy nie są znane z rozprzestrzeniania chorób. Pluskwy mogą być irytującymi pasożytami, ponieważ ich obecność potencjalnie powoduje swędzenie i możliwość utraty snu. Czasami swędzenie może prowadzić do nadmiernego drapania, które może zwiększyć ryzyko wtórnej infekcji skóry.”

Domowe sposoby na pluskwy

Sprzątanie trudno dostępnych miejsc – podstawową metodą przeciwdziałania pluskwom jest znalezienie ich siedliska. W tym celu należy przetrząsnąć wszystkie trudno dostępne miejsca, skupiając się na okolicach łóżek, w których sypiają osoby pogryzione. Pluskwy zazwyczaj nie oddalają się zbytnio od swoich żywicieli. Możliwe jednak, że kolonii nie da się zlokalizować, ponieważ ukryła się np. w ścianie, w gniazdku. Pluskwy są dość odporne na pestycydy, w razie zlokalizowania należy więc podjąć się innych metod w celu ich pozbycia.

Pozbywanie się pluskiew za pomocą temperatury – pluskwa domowa ginie w temperaturze ok. 45 stopni Celsjusza. Nastawienie ogrzewania na tę temperaturę powinno po kilku godzinach zabić wszystkie pluskwy w domu. Podobnie działa potraktowanie zakażonych miejsc parą o temperaturze co najmniej 75 stopni. Pluskwy są dość odporne na zimno – aby zginęły, należy schłodzić otoczenie przynajmniej do -16 stopni.

Zwalczanie pluskiew diatomitem – użycie diatomitu (ziemi krzemionkowej) w suchym otoczeniu sprawia, że pluskwy odwadniają się i giną. Jeszcze lepiej działa żel krzemionkowy, będący pochodną diatomitu.

Zwalczanie pluskiew za pomocą liści fasoli – tradycyjna, pochodząca z Bałkanów metoda zwalczania pluskwy domowej polega na rozłożeniu świeżych liści fasoli. Posiadają one powierzchnię pokrytą włoskami, które mają zabezpieczyć roślinę przed owadami. Odnóża pluskwy utykają w skomplikowanej strukturze włoska, można je więc potem zebrać i zabić.

Źródła:

1. Kolb A, Needham GR, Neyman KM, High WA (2009). „Bedbugs”. Dermatol Ther. 22 (4): 347–52.
2. Xavier Bonnefoy; Helge Kampen; Kevin Sweeney. „Public Health Significance of Urban Pests” World Health Organization. p. 136.
3. https://www.cdc.gov/parasites/bedbugs/faqs.html
4. Harlan, H. J. 2006. Bed bugs 101: the basics of Cimex lectularius. American Entomologist. Vol. 52(2): 99–101)
5. Olson JF; et al. (2013). „Cold tolerance of bed bugs and practical recommendations for control”. J Econ Entomol. 106 (6): 2433–41.
6. Michael F. Potter; Kenneth F. Haynes; Jennifer R. Gordon; Larry Washburn; Melody Washburn; Travis Hardin (August 2014). „Silica Gel: A Better Bed Bug Desiccant”
7. Barringer, Felicity (10 April 2013). „How a Leafy Folk Remedy Stopped Bedbugs in Their Tracks”. The New York Times. New York,