Mediacja rówieśnicza, czyli sposób na rozwiązywanie konfliktów

Szkoła i placówki opiekuńczo-wychowawcze to miejsca, gdzie na co dzień rozgrywa się wiele konfliktów. Zamiast udowadniania sobie, kto ma rację, warto stosować techniki, które mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów. Jedną z takich metod jest mediacja rówieśnicza rekomendowana przez samego Rzecznika Praw Dziecka. Na czym ona polega, jak wygląda i jakie korzyści się z nią wiążą?
Czym jest mediacja rówieśnicza?
Mediacja rówieśnicza to jeden ze sposobów konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, z którymi uczniowie nie potrafią poradzić sobie samodzielnie. Najważniejszym jej celem jest dojście do rozwiązania satysfakcjonującego obie strony, a także poprawa relacji. Ważne, aby dzieci zrozumiały w tym przypadku przyczynę nieporozumienia oraz wspólnie uzgodniły plan jego rozwiązania.
Aby negocjacje mogły pójść pomyślnie, muszą się odbywać z udziałem mediatora-ucznia, który musi być przede wszystkim bezstronny oraz budzić zaufanie obu stron, a także być wybrany przez inne dzieci. Jego rolą jest jednak nienarzucanie określonego rozwiązania, a pomoc w jego znalezieniu. Dlaczego właśnie uczeń ma przyjąć taką rolę? Ponieważ spędzając czas z innymi dziećmi, często dostrzega to, czego nie widzą dorośli. Zanim jednak to zrobi, musi być odpowiednio przeszkolony i przygotowany.
Cały proces rozwiązywania konfliktów powinien jednak przebiegać pod opieką nauczyciela, psychologa lub pedagoga szkolnego, który także musi zachowywać neutralność wobec każdej ze stron, a podczas samej mediacji nie może ingerować.
Mediacja rówieśnicza – jakie konflikty pozwala rozwiązywać?
Mediacja rówieśnicza sprawdza się w rozwiązywaniu bardzo wielu konfliktów. Często wynikają one z zazdrości o oceny, przywłaszczenia sobie lub zniszczenia cudzej własności, obśmiewania rówieśników za sposób ubierania się czy pochodzenie. Często ich ofiarami są również osoby niepełnosprawne. Nie zda ona jednak egzaminu w sytuacji, gdy doszło do ciężkiego przestępstwa.
Jakie zasady stosuje się w mediacji?
Istnieje kilka zasad, które wykorzystuje się w procesie mediacji.
- Dobrowolność – aby doszło do mediacji, obie strony muszą wyrazić na to zgodę.
- Neutralność – mediator nie może narzucać własnej propozycji rozwiązania.
- Bezstronność – mediator nie może być bardziej przychylny wobec jednej ze stron.
- Poufność – mediacja powinna odbywać się bez zbędnych obserwatorów.
- Samodzielność w podejmowaniu decyzji – mediator nie podejmuje decyzji za strony.
Jak wygląda mediacja rówieśnicza? Przykład
Mediacje rówieśnicze składają się z sześciu podstawowych etapów.
- I etap, czyli wstęp do mediacji – na początku strony dowiadują się od mediatora, na czym w ogóle polega mediacja oraz jakie role odgrywają w niej wszyscy uczestnicy. Z reguły mediator mówi też, ile potrwa rozwiązanie konfliktu.
- II etap, czyli zaprezentowanie stanowisk stron – strony prezentują swoją perspektywę na problem, w wyniku którego doszło do mediacji.
- III etap, czyli określenie istoty sporu – strony przedstawiają konflikt, jaki pozostaje do rozwiązania.
- IV etap, czyli określenie potrzeb stron – uczestnicy mediacji (z wyjątkiem mediatora) mówią o swoich potrzebach, próbują też wzajemnie się zrozumieć.
- V etap, czyli szukanie rozwiązań – strony prezentują swoje pomysły na rozwiązanie konfliktu, dążą też do wypracowania satysfakcjonującego porozumienia.
- VI etap, czyli ugoda mediacyjna – w tym przypadku strony na piśmie zawierają wspólnie opracowane postanowienia i podpisują ugodę.
Jakie korzyści wiążą się z mediacją rówieśniczą?
Dzięki mediacji rówieśniczej dzieci uczą się rozwijać cenne umiejętności, które przydadzą się im także w wieku dorosłym, np. jak rozwiązywać konflikty w zarodku czy wyrażać swoje emocje i potrzeby. Dowiadują się również, na czym polegają odpowiedzialność za własne decyzje, empatia oraz umiejętność współpracy. Ponadto omawiana przez nas metoda kształtuje postawy prospołeczne i pozwala poprawić atmosferę panującą w klasie i szkole, tworząc kulturę bazującą na dialogu.
Bibliografia:
- Thompson S. M., Peer Mediation: A Peaceful Solution, The School Counselor 1996, tom 44, 2, s. 151-154.
- Turnuklu A., Kacmaz T., Sunbul D., Ergul H., Does peer-mediation really work? effects of conflict resolution and peer-mediation training on high school students’ conflicts, Procedia – Social and Behavioral Sciences 2009, tom 1, s. 630-638.
- Turnuklu A., Peer Mediators’ Perceptions of the Mediation Process, Education and Science 2011, tom 36, 159.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy

Mariusz Kędzierski: „Ręce nie są aż, a tylko narzędziem. A jeśli je masz, jesteś na lepszej pozycji startowej niż ja”

Rodzicu, nie musisz wiedzieć, co to „krindż”. Możesz brzmieć dziadersko, ale bądź obecny

Wstyd nasz powszechny. „Poraziło mnie, jak dużo Polaków wstydzi się swojej sytuacji finansowej” – mówi socjolożka Katarzyna Krzywicka-Zdunek

Metoda symultaniczno-sekwencyjna. Jak wspomaga naukę czytania?
się ten artykuł?