się ten artykuł?
„Konsekwencje pracy w seksworkingu są czymś przerażającym. Większość z tych dziewczyn ma problemy z narkotykami, z tabletkami nasennymi. Mają myśli samobójcze, nie są w stanie założyć rodziny” – mówi Dorota Rabczewska w najnowszym wywiadzie dla kobieta.pl. W odpowiedzi na te słowa aktywistka Maja Staśko wraz z psychiatrką Mają Herman wyjaśniają, jak naprawdę wygląda kwestia zdrowia psychicznego pracownic seksualnych.
Zdrowie psychiczne pracownic seksualnych
Jak naprawdę wygląda kwestia zdrowia psychicznego pracownic seksualnych? – to pytanie Maja Staśko zadała Mai Herman, psychiatrce.
„Kobiety, które same decydują się na pracę seksualną, bardzo rzadko są moimi pacjentkami. W dzisiejszych czasach są bardziej świadome, jak taka praca wygląda, jakie są możliwości. Im bardziej są świadome, tym lepiej dla ich zdrowia, bo mogą podjąć zgodną ze sobą decyzję. Jeśli się pojawiają w moim gabinecie, to po latach, gdy wypływa informacja o ich pracy seksualnej. Ale kryzys psychiczny nie wynika z tego, że one źle się z tym czują, tylko z tego, że społeczeństwo na nie naciska i spotykają się z ostracyzmem. Kiedy kobiety spotykają się z ostracyzmem, trafiają do mnie. Kiedy nie ma ostracyzmu – nie ma ich u mnie” – odpowiada ekspertka.
Psychiatrka Maja Herman dodaje, że to ostracyzm wyniszcza ich zdrowie psychiczne, a nie praca seksualna.
„Za to kobiety, które były zmuszane do uprawiania seksworkingu, były moimi pacjentkami. Tych osób jest mnóstwo – i to jest przemoc” – tłumaczy Maja Herman.
„Każda praca, z której nie możemy się wyzwolić – bo boimy się finansowych konsekwencji, nie mamy innego zaplecza, wiele dla niej poświęciliśmy – zawsze będzie obciążeniem psychicznym. A seks jako czynność wyzwala wiele neurohormonalnych mechanizmów – wydzielają się, gdy jest fizyczny kontakt. Gdy mówimy o seksie, sporcie, jedzeniu, piciu, wydzielają się hormony, które neurobiologicznie nas zwiążą – głównie oksytocyna i dopamina. One nas pchają, dają powera – i to jest wiązaniem uzależniającym. Dotyczy to tak samo sportu, jak i seksu. Gdy to odetniesz, masz braki. Niełatwo zaspokoić ten brak” – wyjaśnia Maja Herman.
Maja Herman dodaje, że wypowiadania się bez wiedzy może tu być bardzo szkodliwe. Maja Staśko natomiast opisała sytuację, której była świadkiem.
„Niedawno napisałam reportaż o kobiecie, która popadła w biedę i podjęła pracę seksualną. Źle się z tym czuła, to nie była praca dla niej. Kto jej pomógł? Nie Doda ani inne osoby stygmatyzujące pracownice seksualne. Pomógł jej kolektyw Sex Work Polska – opłaca jej terapię, by wróciła do zdrowia” – pisze na swoim Instagramie.
I dodaje, że to jest właśnie prawdziwe wsparcie pracownic, także tych, które są ofiarami.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Seksuolożka odpiera ataki
Po opublikowaniu przez Maję Staśko posta, na psychiatrkę spłynęło sporo hejtu. Maja Herman postanowiła więc jeszcze raz wypowiedzieć się na ten temat publicznie.
„Przypominam wam, że lata pracowałam w szpitalu psychiatrycznym, przyszpitalnej NFZ-owej poradni, a od 5 lat pracuję w Poradni Leczenia Odwykowego (NFZ) oraz prowadzę prywatną praktykę. To wszystko składa się na bardzo wiele (15 lat) praktyki i pracy z pacjentkami” – pisze Maja Herman.
Jak wyjaśnia psychiatrka, opierając się na opisach przypadków i metaanalizach, seksworking wymaga regulacji prawnych a pracownice seksualne opieki prawno-społecznej, ponieważ największy odsetek problemów psychicznych związany jest z przemocą, jakiej doświadczają. Nie bez znaczenia jest też dyskryminacja, zmuszanie do pracy seksualnej, ryzyko chorób przenoszonych droga płciową.
„Osoby pracujące w tego typu zawodach według metaanaliz narażone są na depresję w około 20 proc, co porównując do populacji ogólnej (ryzyko od 5 do 25 proc.) stanowi dość podobny wynik. Jeśli chodzi o PTSD, uzależnienia i inne zaburzenia, wyniki procentowe oscylują również w granicach populacji ogólnej. Z jednym rozróżnieniem, że osoby doświadczone przemocą fizyczną czy psychiczną były narażone na powikłania związane ze zdrowiem psychicznym w zdecydowanie większym procencie” – wyjaśnia psychiatrka.
I dodaje, że wybór linii życia u badanych często podyktowany był wydarzeniami z przeszłości, czyli sumą doświadczeń. W tym sektorze dominują w historiach doświadczenia przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej, niski status ekonomiczny, niskie wykształcenie.
„Co nie zwalnia nas z odpowiedzialności i zabezpieczenia osób, świadomie wykonujących zawód seksworkerki w opiekę – zarówno prawną, medyczną, ale też niestygmatyzowanie” – kończy ekspertka.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Zobacz także
„Nasz kawałek pośladka na widoku nikogo nie krzywdzi. Wasze zdjęcia tak” – pisze Maja Staśko. To odpowiedź na nową akcję mężczyzn w sieci
„Ofiary gwałtu są zawsze winne. Kiedy okazują emocje, słyszą, że są zbyt emocjonalne. Kiedy ich nie okazują, że nic się nie stało” – mówi aktywistka Maja Staśko
„Nie chcę iść do więzienia, bo mówię o przemocy”. Wraz z Mają Staśko chcemy sprawiedliwości dla zgwałconej Katarzyny
Polecamy
Fascynująco, odważnie i z humorem pisząc o sztuce, namawia kobiety do profilaktyki. „To sens istnienia Histerii Sztuki”
„Gdy byłam dziewczynką, ktoś powiedział o mnie: to dziecko zostanie księdzem” – mówi biskupka elekta Paulina Hławiczka-Trotman
„W incelosferze trwa nieustający plebiscyt, kto jest największym przegrywem” – mówi dziennikarka Patrycja Wieczorkiewicz
