Ellen DeGeneres: „Nie wiem, jak w ogóle jeszcze stoję. Jestem jak ludzki zamek z piasku. Mogłabym się rozpaść pod prysznicem”

„Codziennie się bawię. To najlepsza praca, jaką kiedykolwiek miałam” – powtarzała przez dwie dekady, rozśmieszając widzów na całym świecie. Komiczka, która stała się ikoną walki o prawa LGBT+, mierzy się z osteoporozą. Choroba sprawiła, że 66-letnia dziś Ellen DeGeneres zmieniła priorytety. Stawia na zdrowie i spokojne życie z dala od Hollywood.

Ellen Lee DeGeneres urodziła się 26 stycznia 1958 roku w stanie Luizjana jako jedno z dwojga dzieci Betty i Elliota DeGeneresów. Kiedy była nastolatką, rodzice rozwiedli się, a Ellen zamieszkała z matką w Nowym Orleanie. Już wtedy zauważono u niej talent komiczny. Rozśmieszała zwłaszcza swoją matkę, która przechodziła przez trudny czas po rozwodzie. „Cały czas starałam się ją rozśmieszyć, żeby było jej lżej” – wspominała później.

Po ukończeniu liceum rozpoczęła studia na Uniwersytecie Nowego Orleanu. Wybrała komunikację, ale po pierwszym semestrze zrezygnowała. Zanim odnalazła swoją drogę, próbowała wielu zajęć: malowała domy, była kelnerką, sekretarką, barmanką, a nawet poławiaczką ostryg. W wieku 23 lat zaczęła występować w lokalnym Clyde’s Comedy Club, co szybko przyniosło jej popularność w Nowym Orleanie i otworzyło drzwi do kariery.

W 1994 roku dostała własny sitcom zatytułowany po prostu „Ellen”. Serial początkowo zbierał mieszane recenzje, ale wkrótce stał się jednym z jej najważniejszych osiągnięć. W 1997 roku w odcinku zatytułowanym „The Puppy Episode” bohaterka grana przez Ellen ujawniła swoją orientację seksualną. Był to pierwszy lesbijski coming out w amerykańskiej telewizji mainstreamowej.

Pocałunek dwóch aktorek oraz publiczne potwierdzenie bycia lesbijką wstrząsnęło Ameryką. Oprah Winfrey, która grała w tym odcinku terapeutkę tytułowej Ellen, wspomina, że po jego premierze otrzymywała pogróżki, obelgi czy żądania „powrotu do Afryki”. Po fali krytyki i utracie wielu widzów, sitcom został zakończony po 1998 roku.

W 1982 roku Ellen wygrała konkurs Funniest Person in America organizowany przez Showtime. Cztery lata później wystąpiła w The Tonight Show Starring Johnny Carson. W tamtym czasie było to największe wyróżnienie, jakie mógł otrzymać komik. Od tego momentu kariera Ellen nabierała rozpędu: występy w telewizji, trasy po całych Stanach Zjednoczonych, a w 1991 roku nagroda dla najlepszej komiczki podczas American Comedy Awards.

Temat orientacji seksualnej Ellen miał swoją kontynuację w programie „The Oprah Winfrey Show”. Na pytanie, dlaczego tak długo nie chciała się ujawnić, przyznała: „Bałam się, że jeśli wiedziałabyś, że jestem lesbijką, nie polubiłabyś mnie”.

„Miałam wszystko, o czym marzyłam, ale nie mogłam być sobą. Zdecydowałam się na szczerość. To było takie dziwne – ludzie, którzy kochali mnie za bycie zabawną, nagle przestawali mnie lubić za bycie sobą” – komentowała ten okres w swoim życiu.

Nowy rozdział rozpoczął się w 2001 roku, kiedy po wydarzeniach z 11 września poprowadziła ceremonię rozdania nagród Emmy. Jej pełne taktu wystąpienie zebrało ogromne pochwały. Kolejne lata przyniosły jej występy w Saturday Night Live, autorski stand-up HBO „Here and Now”, a także rolę dubbingowa rybki Dory w przebojach Pixara „Gdzie jest Nemo” i „Gdzie jest Dory”.

W 2003 roku wystartował The Ellen DeGeneres Show. Program błyskawicznie zdobył popularność, otrzymując w swojej prawie 20-letniej historii ponad 60 nagród Emmy i 17 statuetek People’s Choice Awards. Ellen stworzyła markę rozrywki lekkiej, pełnej humoru i życzliwości, a jej kanał na YouTube należał do najczęściej subskrybowanych na świecie. „Codziennie się bawię. To najlepsza praca, jaką kiedykolwiek miałam” – mówiła w wywiadach.

Ellen DeGeneres i Portia de Rossi /fot. Mathew Imaging, FilmMagic for Variety Magazine

W 2008 roku Ellen poślubiła australijską aktorkę Portię de Rossi. Była to jedna z pierwszych tak medialnych ceremonii po zniesieniu zakazu zawierania małżeństw tej samej płci w Kalifornii. Para stworzyła jedno z najbardziej rozpoznawalnych małżeństw w środowisku LGBT+. Ellen zawsze podkreślała, że to właśnie życie prywatne daje jej największą stabilność. Jej pozycję w show-biznesie ugruntowało z kolei prowadzenie Oscarów w 2014 roku, zakończone słynnym selfie z gwiazdami, które obiegło cały świat. W 2016 roku Barack Obama odznaczył ją Prezydenckim Medalem Wolności.

W 2017 roku z okazji 20. rocznicy pocałunku w “The Puppy Episode” zaprosiła do swojego studia Laurę Dern i Oprah Winfrey. „Wiele się zmieniło przez te 20 lat. Nawet kiedy ten program się zaczął, producenci byli bardzo skrępowani rozmową o mnie i moim związku. Teraz jesteśmy tutaj, a ja zrobiłam całą serię o byciu lesbijką. Nadal jest jednak wiele do zrobienia, żeby wszyscy mieli prawo być tymi, którymi są naprawdę” – mówiła do swoich gościń w studiu.

W 2022 roku, po 19 sezonach, zakończono emisję The Ellen DeGeneres Show i był to koniec pewnej epoki, bo w tle były oskarżenia o „toksyczną atmosferę” za kulisami programu. Ellen mówiła później, że określanie jej jako zimnej i niemiłej dla współpracowników było dla niej bardzo bolesne. Rok później rozpoczęła trasę komediową Ellen DeGeneres: For Your Approval, z której materiał miał premierę jesienią 2024 roku. Sama komiczka zapowiedziała, że był to jej ostatni stand-up. „Nie tak chciałam zakończyć swoją karierę” – dodała w wywiadzie dla NME.

Zarzuty złego traktowania pracowników podczas produkcji programu wracały w kolejnych latach. Jeszcze początkiem 2025 roku o fatalnej atmosferze na planie jej programów wspomniał kolejny z jej byłych pracowników. Ellen sugerowała, że jej życie i relacje z otoczeniem utrudniają zdiagnozowane u niej ADHD i zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, które, jak przypuszcza, odziedziczyła po swoim ojcu.

W 2024 roku ujawniła też, że zmaga się z pełnoobjawową osteoporozą. „Nie wiem, jak w ogóle jeszcze stoję. Jestem jak ludzki zamek z piasku. Mogłabym się rozpaść pod prysznicem” – tłumaczyła obrazowo. O złym stanie swoich kości dowiedziała po wykonaniu badania ich gęstości. Pierwsze symptomy jednak nie były oczywiste. „Pewnego dnia miałam potworny ból i myślałam, że naderwałam więzadło albo coś takiego, więc zrobiłam sobie rezonans magnetyczny” – opowiadała. Lekarze stwierdzili błędnie, że to zapalenie stawów i tłumaczyli je dojrzałym wiekiem. „Trudno być szczerym w kwestii starzenia się i jednocześnie sprawiać wrażenie fajnego” – komentowała DeGeneres. „Mam więc osteoporozę, ADHD, OCD, tracę pamięć. Ale myślę, że jestem dobrze przystosowana, ponieważ mam obsesję na punkcie pewnych rzeczy, ale nie mam wystarczającej koncentracji, by się tym zająć, i szybko zapominam, czym tak naprawdę się przejmowałam. To wszystko prowadzi mnie do bycia dobrze przystosowaną do życia” – tłumaczy żartobliwie.

W listopadzie 2024 roku Ellen i jej żona Portia wyprowadziły się do Wielkiej Brytanii, osiedlając się w Cotswolds. Jak tłumaczyły, powodem była reelekcja Donalda Trumpa i niepokój o przyszłość praw osób LGBT+ w Stanach Zjednoczonych. „Chciałabym, abyśmy byli w miejscu, w którym ludzie nie boją się być tym, kim są. Chciałabym, abyśmy żyli w społeczeństwie, w którym każdy może zaakceptować innych ludzi” – mówiła kilka miesięcy temu w „The Guardian”.

Ellen DeGeneres prowadzi obecnie spokojne życie w Anglii. Hoduje zwierzęta, dużo czasu spędza z Portią, a także angażuje się w działania prozwierzęce i proekologiczne. Przyznaje jednak, że wciąż szuka nowych wyzwań i nie wyklucza powrotu do jakiejś formy działalności medialnej.