Okaleczone weteranki i weterani wojenni wzięli udział w Ukraińskim Tygodniu Mody. „Są niezłomni, a bez kończyn też mogą być stylowi”

Ukraiński Tydzień Mody powrócił do Kijowa po raz pierwszy od czasu pełnoskalowej inwazji na ten kraj. Na wybiegu zobaczyliśmy m.in. weteranów wojennych, którzy prezentowali najnowsze kolekcje odzieży. „Chcemy pokazać, że ukraińska moda dostosowuje się do społeczeństwa, do osób po amputacjach ocalałych z wojny” – przekazał Andrij Bilous, projektant. 

„Muszą być kochani, szanowani i uważani za integralną część społeczeństwa”

Ukraiński Tydzień Mody odbył się w pierwszym tygodniu września w Kijowie. Wydarzenie to było przełomowym momentem nie tylko dla branży mody, ale dla całego społeczeństwa. Stało się manifestem determinacji, odwagi i nadziei w obliczu wojny. Tydzień mody powrócił do Kijowa po raz pierwszy od początku wojny, która rozpoczęła się w lutym 2022 r. Główną siedzibą wydarzenia był arsenał Mystetskyi, flagowa instytucja kulturalna w Ukrainie: tam właśnie odbyła się większość pokazów i prezentacji.

Iryna Danylevska, współzałożycielka i dyrektorka generalna Ukrainian Fashion Week, powiedziała, że ​​czterodniowe wydarzenie ma na celu wsparcie lokalnego przemysłu, a także przypomnienie światu o kosztach wojny, jakie ponoszą ludzie.

„Staramy się, aby głos Ukrainy był słyszalny na świecie – powiedziała Danylevska agencji Associated Press. „Jeśli ludzie są zmęczeni tym, co mówią politycy, zmęczeni obrazami zniszczonych domów i rannych żołnierzy, to ta informacja niesie ze sobą nowe przesłanie. Jakie? To jest kraj utalentowanych ludzi, którzy są niszczeni tylko dlatego, że chcą być Ukraińcami. Czy nie powinniśmy im pomóc?” – dodała.

Z kolei w rozmowie z „The Guardian” Danylevska podkreśliła, że moda w czasie wojny nie polegała tylko na ucieczce od rzeczywistości. „Na początku wszyscy odczuwaliśmy euforię i wierzyliśmy w szybkie zwycięstwo, myśląc, że wojna wkrótce się skończy. Ale teraz nauczyliśmy się żyć z wojną” – powiedziała, tłumacząc, że wielu projektantów szukało własnych odniesień do okoliczności, w jakich znalazł się ich kraj.

Rusłan Bagiński, projektant kapeluszy z zachodniego Lwowa, zauważył, że w czasie II wojny światowej branża modowa także działała. „Każdy na świecie powinien zrozumieć, że życie tutaj nadal toczy się dalej” – przyznał.

Integralną częścią Ukraińskiego Tygodnia Mody stali się weterani wojenni. Żołnierze, którzy stracili kończyny, wystąpili w pokazach kolekcji Andreasa Moskina i Andrija Bilous. Przechadzając się po wybiegu o protezach pokazali niezłomność, odwagę i determinację.

„Chcemy pokazać, że ukraińska moda dostosowuje się do społeczeństwa, do osób po amputacjach i ocalałych z wojny” – przekazał Bilous agencji AP. „Pokazujemy, że ludzie są niezłomni, a bez kończyn też mogą być stylowi. Muszą być kochani, szanowani i uważani za integralną część społeczeństwa” – wyjaśnił.

Suszone kwiaty i haft z Mariupola

Wielu projektantów szukało własnych sposobów na odniesienie się do okoliczności wojennych. Kostiantyn Omelia stworzył na przykład kolekcję inspirowaną suszonymi kwiatami, które zobaczył, gdy wrócił do swojej pracowni w Kijowie w maju 2022 r., trzy miesiące po rozpoczęciu wojny.

Ksenia Schnaider natomiast zaprojektowała marynarkę wykonaną z krawatów w stylu vintage. Chciała w ten sposób zwrócić uwagę na to, że w czasie wojny krawaty właściwie nie istnieją, bo męskie stroje to mundur lub codzienne ubranie.

Czarna kurtka – zaprojektowana przez Marię Starczak – ozdobiona jest haftowanym wzorem teatru dramatycznego w Mariupolu, który został zniszczony w wyniku rosyjskiego bombardowania.

W głównej siedzibie wydarzenia obejrzeć można było serię portretów umundurowanych żołnierzy, którzy zanim trafili na front, pracowali w branży modowej. W centralnym punkcie wystawy umieszczono natomiast mundury wojskowe.

Iryna Danylevska podkreśliła, że pomimo uderzeń rakietowych, dźwięków alarmu powietrznego i codziennych wyzwań, Ukraińcy muszą nieprzerwanie tworzyć, inspirować i ewoluować. Jak dodała, tydzień mody w Kijowie był nie tylko symbolem niezłomności ukraińskiego narodu, ale też komunikatem dla świata o obecnej rzeczywistości i ludzkim koszcie wojny. Ze względów bezpieczeństwa w głównej siedzibie wydarzenia znalazły się bunkry, a wszystkie zewnętrzne miejsca pokazów zostały zlokalizowane tak, by „w odległości nie większej niż 500 m” znajdowały się schrony przeciwbombowe.

Źródła: theguardian.com, euronews.com