Anna Lewandowska w ogniu krytyki za „ciałopozytywne” wideo z doczepionym brzuchem. „Ona zarabia na anty-ciałopozytywności” – zauważa Paulina Zagórska

„Dla Anny Lewandowskiej otyłość to po prostu śmieszny kostium, który w każdej chwili może zdjąć, żeby wrócić do swojego codziennego cierpienia i znoju czytania komentarzy, jaka jest piękna i doskonała” – zauważa na Instagramie „Doktorka Nieuczka”, czyli Paulina Zagórska.

„Ciałopozytywna” Anna Lewandowska budzi mieszane odczucia

Miało być zabawnie, wyszło jak zwykle. W swoim relacjach na Instagramie „trenerka Polek” wystąpiła z doczepionym brzuchem i ogromną sztuczną pupą. Ubrana w ten kostium zatańczyła do hitu Beyonce „Single Ladies”.

„Bardzo ciałopozytywna! Za chuda, za duża jak teraz wam się podobam?” – napisała.

Lewandowska chciała podobno w ten sposób zwrócić uwagę na kwestię „body shamingu”, czyli praktyki poniżania i dyskryminowania, głównie kobiet, ze względu na wygląd. O problemie coraz częściej mowa jest w mediach, także społecznościowych. Nic dziwnego, że celebrytki próbują się wpisać w popularny trend. Jednym wychodzi to lepiej, innym gorzej. Okazuje się, że Annie Lewandowskiej niestety gorzej. Taniec przebieraniec wzbudził inne odczucia, niż to było zaplanowane, a na trenerkę posypały się gromy.

Ciałopozytywne wideo w rzeczywistości antyciałopozytywne?

Krytycznie na ten temat wypowiedziała się m. in. feministka i aktywistka Paulina Zagórska, która występowi Lewandowskiej poświęciła wpis na swoim instagramowym profilu. „Doktorka Nieuczka” zauważa:

„Dlaczego za każdym razem, kiedy mowa o systemowej dyskryminacji jakiejkolwiek grupy, większość, która tej dyskryminacji nie doświadcza, bardzo chce udowodnić, że jednak tak? (…). Anna Lewandowska też chce czuć się dyskryminowana. Niestety, w związku z tym, że jako pod wieloma względami niesamowicie uprzywilejowana osoba średnio tej dyskryminacji doświadcza, musi włożyć na siebie fatsuit. Jest to kolejny przykład szukania symetrii tam, gdzie jej nie ma: między systemową dyskryminacją, a przykrością, jakiej można doświadczyć na wielu płaszczyznach życia”.

Aktywistka wytyka trenerce cynizm w zabiegach promocyjnych – zauważa, że bezrefleksyjnie wykorzystuje ona popularny trend dla swoich korzyści.

„Anna Lewandowska zarabia na anty-ciałopozytywności. Zbija majątek na kojarzeniu określonego wyglądu ze zdrowiem, a jej wygląd stanowi po prostu reklamę usług, jakie świadczy. Nie ma zielonego pojęcia o codziennych zmaganiach osób poza kanonem; dla Anny Lewandowskiej otyłość to po prostu śmieszny kostium, który w każdej chwili może zdjąć, żeby wrócić do swojego codziennego cierpienia i znoju czytania komentarzy, jaka jest piękna i doskonała” – podsumowała Zagórska.

View this post on Instagram

Dlaczego za każdym razem, kiedy mowa o systemowej dyskryminacji jakiejkolwiek grupy, większość, która tej dyskryminacji nie doświadcza, bardzo chce udowodnić, że jednak tak? Dlaczego mężczyźni przypominają sobie o męskich ofiarach gwałtów czy przemocy domowej głównie wtedy, kiedy mowa o systemowej przemocy, której ofiarą padają kobiety? Hotel dla osób LGBTQ+? No przecież heteroseksualne nastolatki też uciekają z domu! Dziś pisałam o stanowisku episkopatu w sprawie osób LGBTQ+, przez które przewija się wątek… tak, tak: dyskryminowania uprzywilejowanej katolickiej większości śmiałymi postulatami osób LGBTQ+ aby ich nie odczłowieczać. Anna Lewandowska też chce czuć się dyskryminowana. Niestety, w związku z tym, że jako pod wieloma względami niesamowicie uprzywilejowana osoba średnio tej dyskryminacji doświadcza, musi włożyć na siebie fatsuit. Jest to kolejny przykład szukania symetrii tam, gdzie jej nie ma: między systemową dyskryminacją, a przykrością, jakiej można doświadczyć na wielu płaszczyznach życia. Praktycznie za każdym razem, kiedy mowa o dyskryminacji, jakiej doświadczają osoby otyłe i/lub z nadwagą – a jest to zjawisko świetnie udokumentowane w licznych badaniach naukowych, dotyczące choćby równego dostępu do świadczeń medycznych, edukacji czy pracy – zawsze znajdzie się osoba w kanonie, dla której jest to okazja do pożalenia się, że jej też nie jest miło, jak ktoś jej mówi, że jest chuda jak kościotrup. Nie zrozumcie mnie źle – wszelkie nieproszone komentarze dotyczące wyglądu to zwyczajne chamstwo. Ale nie można stawiać znaku równości między tym, że osoba gruba przez swój wygląd będzie np. dłużej bezrobotna, a drobnymi de facto złośliwościami ze strony zazdrosnych koleżanek z biura. Anna Lewandowska zarabia na anty-ciałopozytywności. Zbija majątek na kojarzeniu określonego wyglądu ze zdrowiem, a jej wygląd stanowi po prostu reklamę usług, jakie świadczy. Nie ma zielonego pojęcia o codziennych zmaganiach osób poza kanonem; dla Anny Lewandowskiej otyłość to po prostu śmieszny kostium, który w każdej chwili może zdjąć, żeby wrócić do swojego codziennego cierpienia i znoju czytania komentarzy, jaka jest piękna i doskonała. #cialopozytywnosc

A post shared by Paulina Zagórska (@doktorkanieuczka) on Aug 30, 2020 at 4:27am PDT

Lewandowska przeprasza, „jeśli kogoś uraziła”

„Ciałopozytywne” tańce trenerki radykalnie oceniła również Maja Staśko, która zarzuciła Lewandowskiej, że naśmiewa się z osób otyłych. Aktywistka wytyka jej również hipokryzję – poprzez zachęcanie do akceptacji nienormatywnego ciała i jednoczesne promowanie ideału szczupłej sylwetki.

View this post on Instagram

Filmik @annalewandowskahpba , w którym przebiera się za grubą kobietę, jest wyrazem totalnego braku empatii. Żarty z grubych osób są tak samo śmieszne jak żarty z gwałtów. Grube osoby to ludzie, nie obiekt żartów czy inwektywa. A Lewandowska nazywa swój filmik #bodypositive. To jest przeciwieństwo ciałopozytywności! Superszczupła laska, którą stać dosłownie na wszystko, każdy zabieg upiększający i usługę, i która ma mnóstwo czasu, by ćwiczyć – w stroju grubej osoby wywija śmiesznie do kamery. No naprawdę, boki zrywać. Lewandowska nie widzi swoich przywilejów – jako szczupła, bogata osoba nie musiała się zmagać z mnóstwem problemów. Dla niej strój grubej to śmieszna odmiana. Dla innych to ciało, w którym żyją. Ciało, przez które lekarze ignorują choroby, mówiąc „schudnij”; przez które nie dostają pracy; przez które ludzie ich poniżają i uznają za gorszych. A oznaczanie się „body positive” przez kobietę, która swoją karierę oparła na przedstawianiu grubych jako „przed” – tych do poprawy – to już szczyt hipokryzji. Grube ciała to nie są ciała „przed” – przed zmianą na te lepsze, chude. Przed życiem jako pełnowartościowa osoba. To ciała „teraz”. Często zdrowsze niż te „po”. Dlaczego trenerki fitness nie pokazują wyników badań lekarskich „przed” i „po”? Pokazują tylko kształt ciała – kształt, który nie znaczy nic ponad to, że wpisuje się bardziej lub mniej w aktualne trendy. Trenerki zgarniają wielkie pieniądze na tym, że grubość jest stygmatyzowana. Obiecują lepsze życie po schudnięciu. Takie, jakie prowadzą one: wystawne, z kochającymi (i bogatymi) partnerami, pełne podróży i szczęśliwe. Linie kosmetyków, przekąsek, kolejne płyty z treningami – odpowiednio uformowane ciało ma dawać przepustkę do lepszego życia. Oczywiście, nie daje jej – to tylko chwyt reklamowy. Dawałaby ją powszechna opieka zdrowotna, darmowy dostęp do kultury czy krótszy tydzień pracy. Dzięki temu również otyłość mogłaby być lepiej leczona – osoby miałyby dostęp do specjalistów i czas na leczenie. Niestety, w tym fatfobicznym świecie nawet dobre, sportowe działanie przeradza się szybko w towar, który trzeba sprzedać. Za wszelką cenę. Nawet kosztem ludzi, ich zdrowia i życia.

A post shared by Maja Staśko (@majakstasko) on Aug 30, 2020 at 8:16am PDT

Ten własnie post Staśko skomentowała sama zainteresowana. Celebrytka zapewniła, że nie jej celem nie było żartowanie z osób otyłych. Zaznaczyła też, że jeśli ktoś poczuł się urażony, to „bardzo przeprasza”, ale nie takie były jej intencje:

„Szanowna Pani, nigdy moim zamiarem nie było robienie sobie żartów z osób otyłych, a to sugeruje Pani w swoim wpisie. Zawsze powtarzam, że najważniejsze jest zdrowie, zawsze powtarzam, że najważniejsza jest konsultacja z lekarzem” – napisała Lewandowska. I dodała: „Jeśli uraziłam kogoś swoim filmem, to bardzo przepraszam, ale zupełnie nie było to moim celem”.

W poście, który Anna Lewandowska opublikowała na swoim instagramowym profilu w odpowiedzi na wywołaną przez siebie burzę:

„Dzisiejszy post i wczorajszy filmik (jak tańczę) to odpowiedź na ciągłe komentarze odnośnie nas kobiet. WSPIERAJMY SIĘ, a nie ciągle poddawajmy ocenie!!!” – zaapelowała.

View this post on Instagram

Oceny i porównania, po co i komu są potrzebne? PRZECZYTAJ DO KOŃCA I PROSZĘ UDOSTĘPNIJ. Jako kobieta jestem narażona na wiele ocen i porównań, ale nie tylko ja (dlaczego tak jest?) Czytam o sobie – za chuda, za gruba, czy wróciłam do formy po ciąży, czy też nie, za niska, włosy – takie, usta – takie… ?‍♀️ …no takie i nie inne…i co teraz?? Dzisiejszy post i wczorajszy filmik (jak tańczę) to odpowiedź na ciągłe komentarze odnośnie nas kobiet. WSPIERAJMY SIĘ, zamiast poddawać ciągłej ocenie!!! Różne formy porównania w pewnym momencie stały się naszą kobiecą codziennością. Tak – ktoś powie, godząc się na bycie osobą publiczną, musisz się z tym liczyć, że będziesz poddawana ciągłej ocenie. A czy „osoba publiczna”, to robot bez uczuć? No nie ?. Ale nauczyłam się z tym żyć, bo trwa czas, kiedy, chcąc nie chcąc, wszyscy jesteśmy poddani czyjejś ocenie… Nie od dziś wiadomo, że niestety kobiecie trudniej odnieść się do nieuzasadnionej krytyki, pozostaje nam duuuuży dystans? Mi w radzeniu sobie z różnymi ocenami pomógł SPORT – nieustannie będę to powtarzać. Promuję aktywność fizyczną, bo w mojej opinii jest to antidotum na wiele problemów. A przede wszystkim jest to forma lekarstwa na zdrowie i lepsze samopoczucie, większą samoocenę i energię. Plusów mogę wymieniać w nieskończoność. ____ W mojej codziennej pracy to właśnie na KOBIETACH skupiam się najbardzej. Wspieram je na różne sposoby. Spotkania, które organizuję (obozy, treningi, live, wartsztaty) pokazują między innymi jak radzić sobie z oceną, jak budować pewność siebie i jak szukać w sobie wewnętrzej siły, którą ma przecież każda z nas. Pamiętajmy aby otaczać się osobami, które nas wspierają, motywują, wówczas nasz dzień stanie się lepszy i bardziej pozytywny? Czy to coś zmieni? Będziemy mieć wpływ na jaki pewien % naszego dobrostanu? ale nie łudźmy się, zawsze znajdzie się ktoś, kto chętnie podreperuje swoje niskie poczucie własnej wartości czyimś kosztem. Pozostaje nam być wyrozumiałym ? Trzymajcie się dziewczyny i panowie, miłego wieczoru❤️

A post shared by ???? ??????????? (@annalewandowskahpba) on Aug 30, 2020 at 10:38am PDT

Paulina Zagórska – „Doktorka Nieuczka”

Znana na Instagramie jako „Doktorka Nieuczka” Paulina Zagórska jest anglistką, doktorka z językoznawstwa i – jak sama o sobie mówi – feministką. W mediach społecznościowych porusza takie zagadnienia, jak d cielesność, prawa kobiet, ekologia, problemy społeczno-ekonomiczne.

„Na moim instakoncie promuję równość, edukuję z tematów społeczno-politycznych, pokazuję jak być aktywnym obywatelem/obywatelką, i tłumaczę dlaczego feminizm jest ważny w życiu codziennym” – wyjaśnia.

Jej profil obserwuje ponad 30 tys osób.